Direct naar artikelinhoud
InterviewYes-R

Als 17-jarige werd Yes-R beroemd met Leipe Mocro Flavour, maar zo Marokkaans is hij niet (en zeker niet tijdens het WK voetbal)

Rapper Yes-R (32) brak door met Leipe Mocro Flavour. Maar op het WK voetbal zat hij aan tafel bij Henry Schut als Egyptenaar. Hoe zit dat nou?

Rapper Yes-R.Beeld Casper Kofi

De vader van Yes-R komt uit Egypte en zijn moeder uit ­Marokko. ‘Mijn ­vader kwam in zijn eentje naar Nederland, hier had hij alleen een paar vrienden. Geen familie en de eerste jaren ook geen vrouw. Als hij even met zijn ouders wilde praten, was hij afhankelijk van belhuizen. Mijn moeder had in Nederland een grote familie, ze komt uit een gezin van vijftien kinderen. Tien jongens en vijf meisjes.’

Wat is het verschil tussen Egypte en Marokko?

‘Marokko is moderner. Een vrouw die, hoe zal ik het zeggen, ­westers gekleed over straat loopt, daar kijken ze in ­Rabat minder snel van op dan in Caïro. De westerse wind waait zachter in Egypte dan in Marokko.

‘Egypte is het Hollywood van de Arabische wereld. Ze zijn de grootste in films, muziek en tv-series. Daar waren ze eerder bij dan de rest. Vanuit de andere Arabische landen kijken ze naar Egypte. Hun accent in het Arabisch is de standaard. Mijn moeder sprak ­Marokkaans tegen me en mijn vader Egyptisch. Op straat leerde ik Nederlands. Op mijn zesde sprak ik drie talen.’

In Nederland gaat het altijd over Marokkanen en nooit over Egyptenaren.

‘Marokkanen zijn met veel meer. Egyptenaren werken en sparen, en gaan daarna misschien weer weg. ­Marokkanen hebben echt een leven opgebouwd in Nederland. In mijn Marokkaanse familie ben ik nooit ­anders behandeld, daar zijn wel meer halfbloedjes uit andere culturen. En in Egypte ben ik een Egyptenaar.

‘Mijn vader had op hbo-niveau ­gestudeerd voor boekhouder, hier kwam hij terecht in een snackbar, die hij later pachtte. Die snackbar stond in Amsterdam-Oost, waar mijn moeder woonde. Ze kwam een patatje ­halen met haar neefje, toen heeft hij zijn move gemaakt. Het is niet in één keer gelukt. Op de traditionele manier heeft hij om haar hand gevraagd.

‘Als entertainer moet je durven. Je moet in de belangstelling willen staan. Mijn vader is helemaal niet zo. Mijn moeder wel. Zeker in het begin van mijn carrière zei ze tegen iedereen dat ze de moeder van Yes-R was. Mijn vader zou zoiets nooit zeggen.

‘Ik roep het al vijftien jaar, maar pas sinds vorige zomer weten mensen dat ik Egyptisch ben. Tijdens het WK voetbal mocht ik bij de NOS de wedstrijden van Egypte analyseren. ­Natuurlijk ben ik ook voor Marokko, maar voetballen kijken doe je met je vader. Mijn vader was een grote liefhebber van het Egyptische voetbal.

‘Als rapper was mijn eerste hit Leipe Mocro Flavour, met mijn neef Ali B. Zijn moeder is een zus van mijn ­moeder. Vanaf dat moment stond ik bekend als zijn neefje. Hij is Marokkaans, dus dan ben ik het ook. Mijn ambitie was om profvoetballer te worden, ik gold als een talentje. Ali rapte daarvoor al, hij was alleen nog niet bekend.’

Waar deed hij dat?

‘Overal waar een microfoon stond. Na Leipe Mocro Flavor rolde ik mee in die muziek, maar dan wel als zijn vijf jaar jongere neefje. Nu is dat niet meer zo. De entertainmentbranche is zo breed dat we allebei andere dingen kunnen doen.’

Je rapt en presenteert tv-programma’s. Zijn dat verschillende werelden?

‘Mensen hebben het altijd over ­Hilversum. Dat het moeilijk zou zijn. Wat mijn ervaring is? Ja, niks. Ik heb me nooit anders behandeld gevoeld. Afwijzingen met sollicitaties ken ik ook niet. Ik ben doorgebroken toen ik 17 was. Daarvoor had ik alleen gewerkt in de pizzeria van mijn Egyptische oom.

‘Voor de Avrotros maakte ik een programma, Go with the Flow. Een ­talentenjacht voor jongeren met raptalent. In dezelfde periode zonden ze New Musical Star uit, waarin werd ­gezocht naar musicaltalent. Voor die twee programma’s kregen ze natuurlijk andere aanmeldingen. Bij de Avrotros waren ze juist trots dat er zo veel kleur zat in het programma dat ik presenteerde. Het ligt niet alleen aan de omroep, maar ook aan de aanmeldingen die ze krijgen.

‘In de rapmuziek heb ik een kleine revolutie meegemaakt. Aan het begin van mijn carrière, vijftien jaar geleden, bestond er een gedoogbeleid. ­Alleen als een rapnummer echt een grote hit was, zoals Leipe Mocro ­Flavour, werd het op de radio gedraaid. Nu is Radio 538 één groot ­urbanstation geworden. Een woordje als ‘fok’ kon vroeger niet in een tekst, nu hoor ik gewoon het n-woord voor vrijen voorbijkomen.’

Blijf je als gangsterrapper geloofwaardig als je op de televisie kinderprogramma’s presenteert?

‘Dat verschil bestaat allang niet meer. Iedere rapper begint met harde straatmuziek. Als het ontploft worden ze zachter, met catchy ­refreintjes. Je wilt niet je hele leven optreden voor boze boys met petjes op, in het publiek wil je ook leuke meisjes zien.

‘Ik maak twee soorten muziek: straatplaten en commerciële rap. In die straatplaten kan ik los gaan. Fuck, bitches, guns – die taal hoort er gewoon bij. Niet dat ik ooit een echte gun in mijn handen heb gehad. En voor de commerciële muziek heb ik net een ode aan de liefde uitgebracht, On the Road. De eerste videoclip waarin mijn vrouw speelt. Daarmee heb ik het hele rondje gemaakt langs Shownieuws en Koffietijd.’

Nederlands

‘Ik ben niet graag te lang in het buitenland, dan mis ik mijn leventje hier. Hier voel ik me het ­veiligst.’

Marokkaans

‘In de Johan Cruijff Arena ben ik extra trots op ­Hakim ­Ziyech, ik voel een broederschap.’

Egyptisch

‘Op het ­laatste WK voetbal.’

Partner

‘Haar oma’s zijn allebei ­Indisch. Ik val op de ­persoon.’

Wit of blank

‘Die woorden gebruik ik ­allebei niet.’

Yes-R

(Nederland, 1986) werd ­geboren als ­Yesser Roshdy. De ­recentste ‘straatplaat’ die hij uitbracht heet Day One, een duet met Soes. In 2019 geeft hij zijn eerste grote soloconcert, met een liveband in de Amsterdamse Melkweg.