Direct naar artikelinhoud
NieuwsAustralian Open

Djokovic bereikt staat van perfectie in finale Australian Open

Rafael Nadal speelde in Australië als nooit tevoren op hardcourt en ook Novak Djokovic was in bloedvorm. Dat moest wel een topfinale worden. Niet dus. Vanaf slag één domineerde Djokovic, 6-3, 6-2, 6-3.

Novak Djokovic na zijn winst op Rafael Nadal in de finale van de Australian Open.Beeld REUTERS

De term ‘playstationtennis’ werd op sociale media gemunt voor het spel van Novak Djokovic op de Australian Open. De slagen werden perfect uitgevoerd, alsof ze door een computer gestuurd waren. Zondag werd Rafael Nadal in de finale van de Australian Open het laatste slachtoffer van Djokovic, die domineerde als zelden tevoren.

De 31-jarige Djokovic overklaste in drie sets de nummer twee van de wereld in iets meer dan twee uur met 6-3, 6-2, 6-3. Hij veroverde zijn zevende titel in Melbourne, één meer dan Roger Federer. Het is na Wimbledon en de USOpen in 2018 het derde grandslamtoernooi op rij dat Djokovic wint. Mocht hij ook Roland Garros winnen, dan is het de tweede maal dat hij de vier grandslamtitels op rij pakt.

Vooraf werd er gehoopt op een herhaling van het meeslepende gevecht uit 2012 toen de twee in de finale bijna zes uur nodig hadden om tot een winnaar te komen. Djokovic was in de onderlinge resultaten dan wel oppermachtig op het hardcourt, Nadal speelde de afgelopen twee weken misschien wel beter dan ooit op zijn minst favoriete ondergrond. De Spanjaard verloor tot de finale geen set in het toernooi.

Maar zondag werd snel duidelijk dat er in de 53ste ontmoeting tussen de twee maar een speler aanspraak kon maken op de titel. De eerste set kreeg Djokovic slechts één punt tegen op zijn eigen service. Wat Nadal ook probeerde om in de rally te komen, hij kreeg geen schijn van kans van de Servische nummer één van de wereld.

Snelle returns

De rally aangaan met Nadal staat voor veel spelers gelijk aan zelfmoord: hoe langer de slagenwisseling duurt, hoe groter de kans dat het punt naar de onvermoeibare Spanjaard gaat. Daar had Djokovic, die ook niet terugdeinst voor lange rally’s, zondag iets op bedacht. Hij stond het hele toernooi zo’n meter achter de baseline om de ballen op te vangen, in de finale schoof hij vijftig centimeter naar voren voor de return. Hij gaf zijn tegenstander geen tijd zich op te stellen voor zijn slagen.

Zelfs Nadal, een van de beste lopers uit het circuit, kwam zondag regelmatig niet uit met zijn passen. Als het dan al tot een rally kwam, vloog Djokovic over het veld om de meest onmogelijke ballen uit de hoek te halen.

Misschien nog wel belangrijker: de zware topspinballen van Nadal hadden geen effect op de dubbelhandige backhand van de Serviër. De forehand van de Spanjaard is een van de meest intimiderende slagen uit het tennis, dat weten vrijwel al zijn tregenstanders. Maar Djokovic viel die ballen agressief aan, vroeg na de stuit.

Sterker, de Serviër zocht de forehand van Nadal vaak zelf op, alsof hij hem wilde laten voelen dat hij geen vrees had voor diens belangrijkste wapen.

Voor Rafa kwam er zelden een kans om de gevreesde forehand te slaan. Het was vooral tegenhouden; meer dan de helft van de onnodige fouten maakte Nadal met zijn geliefde forehand: 15 van de 28. Djokovic maakte de gehele wedstrijd slechts 9 onnodige fouten.

Novak Djokovic pareert met een backhand een aanval van Rafael Nadal.Beeld Getty

Na afloop kon de Spanjaard niet anders dan lovende woorden spreken over zijn tegenstander. In een interview had hij eerder al eens gezegd dat Roger Federer met al zijn prijzen en records de beste tennisser ooit is. ‘Maar technisch, als Novak op z’n best is, dan sta je echt tegenover iemand die niet te verslaan is.’

Met zeven overwinningen op de Australian Open heeft de 31-jarige Serviër nu het zegerecord in Melbourne in handen. Met zijn totaal van 15 grandslamtitels nadert hij ook Nadal (32 jaar), die 17 keer een grandslamtoernooi wist te winnen. De 20 zeges van de Federer (37 jaar) lijken niet onhaalbaar. Djokovic won sinds 2015 zeven titels, Federer en Nadal ieder maar drie.

Comeback

Het zijn cijfers waar Djokovic een half jaar geleden geen enkele boodschap aan had. Op beelden van de persconferentie op Roland Garros is te zien hoe hij terneergeslagen en nukkig antwoord geeft op de vragen na uitschakeling in Parijs. Hoe nu verder?, wordt hem voorgelegd. ‘Weet ik veel. Ik moet even niet aan tennis denken’, zegt hij.

Het vertrouwen was weg na een slepende elleboogblessure, die hij opliep op Wimbledon in 2017. De terugkeer in het proftennis op de Australian Open een jaar geleden kwam te vroeg. Hij liet zich toch opereren. Een noodgreep. Met hulp van onder anderen André Agassi werkte Djokovic aan een nieuwe servicetechniek, die minder belastend was voor zijn elleboog.

Succes bleef uit en Djokovic brak met zijn begeleidingsteam. Zijn voormalige trainer Marian Vajda, die tussen 2006 en 2017 met hem werkte, pakte de draad weer op. Met hem keerde ook de service weer terug als een belangrijk wapen.

Vajda stond op de banken toen de grandslamwinnaar zondag in de Rod Laver-arena het woord tot hem richtte: ‘Marian, wat ben ik dankbaar dat je terug wilde keren in mijn team.’