Direct naar artikelinhoud
ColumnWillem Vissers

Geen woorden maar daden past vooral bij het Feyenoord van vroeger

Geen woorden maar daden past vooral bij het Feyenoord van vroeger

Zelden gezien, voetbal dat zo onprofessioneel is, zo onnozel, zo slecht, zo angstig en kansloos. Volgepompt met verkeerde agressie. Feyenoord, zondag te aanschouwen in Amsterdam tegen Ajax, belandde op een dieptepunt.

Robin van Persie is lief voor Feyenoord. Hij is steeds innemender naarmate de slapen grijzer worden. Hij is volkomen zen, hij stelt dat het niveau op de trainingen van Feyenoord hoog is, dat Feyenoord een kans heeft tegen Ajax. Dat mag, dat is ook zijn taak als generaal, om het moreel van de troepen hoog te houden.

In feite speelt hij zijn eigen wedstrijd. Hij geniet van voetbal in zijn laatste seizoen. Nog één keer langs alle stadions, als een langgerekte ereronde. Maar misschien moet hij ook eens streng zijn voor de vrijblijvendheid van zijn teamgenoten, hun gebrekkige beleving van het vak, hun onnozelheid. Wat beweegt Jeremiah St. Juste om de wedstrijd te verpesten met zo’n onnozele overtreding na een paar minuten, met zijn linkerbeen gestrekt naar voren nadat hij de bal te ver voor zich uitspeelt, het been waarmee hij bijna niets anders kan dan lopen? Terwijl Toornstra al de rode kaart had kunnen krijgen voor een poging Frenkie de Jong uit het veld te schoppen.

Feyenoord heeft weinig snelheid, geen gogme, geen ontluikende talenten die tientallen miljoenen opbrengen. Ja, Feyenoord heeft al jaren dat gezever over het eventuele nieuwe stadion. Het geouwehoer is zo veelomvattend dat het over de oevers van de Maas klotst. Het clublied Geen woorden maar daden past vooral bij het Feyenoord van vroeger. Feyenoord is de eeuwige pas op de plaats, met de titel van 2017 als unieke eruptie.

Het onvermogen om door te selecteren na de titel van 2017, om de selectie werkelijk te versterken, is schrijnend. Misschien hadden Vilhena en Berghuis gehoopt op een transfer. Ze zijn geen greintje beter dan twee seizoenen geleden. Het verdedigingscentrum vloekt met modern voetbal. Het volk is min of meer tevredengesteld met de terugkeer van icoon Van Persie, terwijl miljoenen zijn gestoken in het verbeteren van trainingsaccommodaties.

Bondscoach Ronald Koeman zat zondag bij praatprogramma De Tafel van Kees en zei dat Ajax - Benfica zo’n schitterende wedstrijd was door de intensiteit vooral. Je zag na een uur de tekening op de gezichten van de voetballers, hun vermoeidheid, de adrenaline. Dergelijke wedstrijden heeft Nederland nodig, en zulke duels krijgen Ajax en PSV opgediend in de Champions League. Zo’n wedstrijd zou de Klassieker moeten zijn, maar Ajax - Feyenoord was een verschrikking, een aanfluiting voor het Nederlandse voetbal dat tracht op te staan uit de misère.

Robin van Persie werd uit voorzorg gewisseld tijdens de rust, omdat de wedstrijd al verloren was, omdat teamgenoten zijn laatste Ajax – Feyenoord hadden verpest. ‘Robin begreep het wel’, zei trainer Van Bronckhorst. Het zou goed zijn als Van Persie zijn zenachtige liefde even tijd gaf om uit te rusten, om Feyenoord met een ouderwetse uitbarsting van woede wakker te schudden, tot in de hoogste regionen toe.