Emmy ontmoette op Tinder alleen maar vreemdgangers. Haar conclusie: monogamie wordt overschat

Emmy (37) is niet meer zo van de traditionele relatievormen. Ja, ooit was ze op zoek naar de ware, maar het besef groeide dat de vrijheid om tegelijkertijd meerdere partners te hebben beter bij haar paste. Een openbaring mede mogelijk gemaakt door Tinder. Op de dating-app maakte ze vorig jaar kennis met een nieuwe vlam die al een vriendin had. Zij werd ‘het extraatje’.

Was helemaal prima. Hij had haar van tevoren ingelicht over zijn open relatie en dat zowel hij als zijn vriendin met anderen seks mochten hebben. En het voelde goed, zo’n vriendschap die zweefde tussen het hebben van een seksmaatje en een partner; een minnaar met wie je interesses deelt zonder de gebruikelijke relationele verplichtingen en zonder die wederzijdse fysieke exclusiviteit.

‘Maar zijn vriendin had er op een gegeven moment moeite mee. De vriendschap, het telefonische contact, de appjes over en weer, dat was oké. De seks? Toch maar niet. En daar kon ik weer niets mee.’ De officieuze relatie, die bijna een jaar duurde, verbrak ze eerder dit jaar. Er kwam iets anders voor in de plaats. De overtuiging dat polyamorie monogamie kan overtroeven.

Tinder break 

Ze is nu even van Tinder af. Begin september heeft Emmy, voormalig softwarespecialist uit Breda, een dating-app-pauze genomen. Ze zat er al ‘ik weet niet hoe lang’ op. En in die tijd heeft ze ‘misschien twintig, misschien meer’ mannen ontmoet in wat, oorspronkelijk, ‘een zoektocht was naar een serieuze monogame relatie’.

‘Lang heb ik het gevoel gehad dat ik op zoek moest naar die ene; geleefd op de manier die van me werd verwacht in plaats van naar mezelf te luisteren. Dat heb ik overboord gegooid.’

Kan gebeuren als je veel mannen tegenkomt die ‘keihard’ vreemdgaan. ‘Mannen van wie ik niet eens wist dat ze bezet waren. Meldde zo’n gast na de derde date doodleuk: ‘Volgende week kan ik niet hoor, want dan hebben we een gezinsuitje.’ Gebonden mannen leken het massaal ergens anders te zoeken en ik kwam ze allemaal tegen.’

Ze leerde het type herkennen. ‘Een bezette man gedraagt zich veel rustiger dan een vrijgezel. Hij is er haast blasé over. Je zou het niet zeggen, maar gebonden mannen hebben niet die nervositeit die je verwacht bij iemand die betrapt kan worden. Het zijn koele jagers. Komt omdat ze niets te verliezen hebben. Als zo’n afspraakje teleurstelt, hebben ze thuis nog iets. Dan is een Tinderdate maar een kleine investering. Voor single mannen zit er veel meer aan vast.’

Er volgde een trieste conclusie: de prins op het witte paard had geen profiel op Tinder. Het gegraas op de virtuele weiden vol potentiële partners bracht gelukkig ook iets anders aan het licht. Het besef dat een traditionele relatie voor haar steeds minder relevant werd.

‘Ik merkte bij die dates ook dat ik het wel leuk vond om te flirten zonder dat daar per se iets diepgaands uit moest groeien. Ik voelde me eigenlijk wel oké met die avontuurtjes, zonder dat streven naar die klassieke een-op-eenband.’ Het idee van de unieke ware liefde kwam op losse schroeven te staan. ‘Want zou ik dan uiteindelijk een relatie willen waarin ik altijd het gevoel heb dat ik niet naar andere mannen mag kijken? Waarom moeten we eigenlijk monogaam zijn? Wie heeft dat überhaupt verzonnen?’

Polyamorie

Entree Emmy’s deeltijdminnaar. Vorig jaar november hadden ze een heel fijne eerste chat met z’n drieën: de nieuwe vlam, Emmy en de lichte argwaan jegens mannelijke trouw die zich in haar achterhoofd had genesteld.

‘Ik zei nog tegen een collega: ‘Ik ben benieuwd wanneer het gaat komen hoor. De gebruikelijke riedel van ik ben getrouwd, bladibla.’ En ja hoor, drie chats later kwamen kinderen en vriendin ter sprake. Ik heb gezegd: alles leuk en aardig maar ik denk niet dat er meer in zit dan een gezellige chat nu en dan.’

Twee dagen later zat hij bij haar thuis. Haar nieuwsgierigheid had het gewonnen van haar reserve. ‘Kwam ook door het feit dat hij voor de ontmoeting, anders dan al die andere mannen, eerlijk was geweest over zijn relatie. Toen kwam ik echt in contact met het idee van open relaties en polyamorie. Het klikte. We hadden gevoelens voor elkaar. Ik wilde meer dan een vluchtige seksdate, zonder dat het een wederzijds exclusieve relatie moest worden.’

Zou ze niet tot hetzelfde inzicht zijn gekomen als ze zich had beperkt tot de clubs en kroegen, de traditionele foerageerterreinen voor lichamelijke liefde? ‘Dan had ik lang niet al die ontmoetingen gehad die me deden inzien wat ik werkelijk wil in een relatie. Dan had ik niet zo snel geleerd over polyamorie. En als je ouder wordt, wil je sowieso niet meer elke week in de kroeg zitten.’

Nee dan de moderne dating-app. Je hoeft de deur er niet voor uit, het aanbod is vele malen groter, het contact sneller gelegd en met minimaal gezichtsverlies kun je er je hengel uit gooien, waarbij een afwijzing online ook veel minder pijnlijk voelt.

‘Tinder maakte daten voor mij concreter en ik kan er beter een onderscheid maken. Terwijl je vroeger in de kroeg, wazig van de drank, jezelf negen van de tien keer afvroeg of het wel iets ging worden met die ander, kom je chattend online sneller tot de kern; of het nou een vluchtige seksdate betreft of een serieuze relatie.’

‘Aan de andere kant, het kan ook heel koud zijn. Een avondje uit betekent ook leuk contact met andere mensen. Nu zit je maar naar dat schermpje te staren. Je praat met elkaar maar je weet nooit zeker of het klopt wat die ander zegt.’

De moderne contactadvertentie triomfeert. De tijd dat die bedoeld leek voor de sneue alleenstaande die op de ‘normale’ manier niet aan de bak kwam, is met de digitalisering van de vleesmarkt voorgoed voorbij.

‘Dat sneue voelde ik nog wel hoor, toen ik net op Tinder zat. Maar langzamerhand zag je door dating-apps overal om je heen relaties ontstaan. Een vriendin en een ex-collega hebben hun partner op Tinder leren kennen. Een andere vriendin vond haar vriendje negen jaar geleden op Badoo. Zo is het geaccepteerd geraakt. Nu kun je met je vrienden op een terrasje al keurend het mannenmenu op je smartphone afgaan. Zo van: ‘Kijk. Dit is hem nou. Leuk genoeg om naar rechts te swipen, of niet?’