Mysterie ten einde: bejaarde bestsellerschrijver Hendrik Groen is gevonden
Wie is Hendrik Groen? Aan dit gezelschapsspel dat al ruim twee jaar duurt lijkt nu een einde te komen. De zoektocht naar de ware identiteit achter de fictieve bejaarde uit Amsterdam-Noord van de 'geheime dagboeken' Pogingen iets van het leven te maken en Zolang er leven is leidt naar Peter de Smet, een 61-jarige inwoner van Amsterdam-Noord die verder geen boeken heeft geschreven. Hij werkte tot voor kort bij Muziekschool Noord.
Al 145 duizend exemplaren zijn er in totaal verkocht van beide dagboeken, wat Hendrik Groen een van de best verkopende schrijvers van Nederland maakt. Momenteel staat hij op plek 8 en plek 16 van de Bestseller Top 60 met zijn boeken, die worden uitgegeven door Meulenhoff. De vertaalrechten zijn aan bijna dertig landen verkocht en er is een Nederlandse tv-serie in de maak over Groen en het leven in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord.
Tot nu toe werden vooral bekende schrijvers genoemd die schuil zouden gaan achter het pseudoniem Hendrik Groen: Kluun, Nico Dijkshoorn, Paulien Cornelisse, A.L. Snijders, Arnon Grunberg, Sylvia Witteman en Peter Buwalda. In een reactie onder een bericht op literair weblog Tzum.info schreef Henk Verweerd dat hij wist wie Groen was.
Henk Verweerd, uitgever van de kleine uitgeverij Liverse, heeft eind 2013 contact gehad met Peter de Smet over de publicatie van het dagboek. Dat blijkt ook uit mails die de Volkskrant mocht inzien. Tot dan toe verscheen het dagboek op de website torpedomagazine.nl, die wordt bestierd door schrijver en journalist Carel Helder.
Wie is de man achter de mysterieuze schrijver Hendrik Groen?
Zijn dagboeken verkopen als een tierelier, maar niemand weet wie schrijver Hendrik Groen, bejaardentehuisbewoner uit Amsterdam-Noord, eigenlijk is. Eén ding is duidelijk: zijn naam is een pseudoniem. Maar van wie? Lees hier de beschouwing. (+)
Hoe kun je het portret tekenen van een onzichtbare man?
'Ik heb geheimhouding getekend, sorry, ik kan er absoluut niets over zeggen', zegt Victor Meijer. 'Ik, eh, weet hoe Hendrik Groen eruit ziet, en dit komt in de buurt. Laat ik het daarbij houden. En nee, ik ben níét de auteur, zoals is gesuggereerd.'
Niet prettig
'Ik las het dagboek vanaf het begin en vond het hartstikke goed geschreven', zegt Verweerd. 'Mijn vrouw werkt in een verzorgingshuis en kent de materie van haver tot gort.' Hij benaderde Helder en kwam in contact met De Smet, met wie hij mailde en een paar keer belde. Verweerd: 'Maar toen verscheen het boek opeens bij Meulenhoff. Daar is niks mee, maar de manier waarop het ging vond ik niet prettig.'
Meulenhoff en Helder ontkennen noch bevestigen dat Peter de Smet Hendrik Groen is. Ze willen op geen enkele naam reageren. Nadat de bevindingen aan zijn voordeur aan De Smet werden voorgelegd, ontkende hij de dagboeken van Groen geschreven te hebben. Hij zei alleen te schrijven voor zichzelf.
Toch blijkt uit gegevens van de Kamer van Koophandel dat De Smet in april 2015 een eenmanszaak voor 'schrijven en overige scheppende kunst' heeft opgericht. Het eerste boek verscheen in juni 2014 en de auteur van Hendrik Groen zou in mei 2015 de eerste royalty's ontvangen - precies op tijd dus.
Kleine ergernissen en realistische weemoed
Pseudoniemen maken me razend. Van iets dat ik ook maar enigermate geboeid lees wil ik weten wie het geschreven heeft. Hendrik Groen. Wie is hij, die zogenaamd bejaarde auteur achter Pogingen om iets van het leven te maken. Lees hier de column van Sylvia Witteman. (+)
Hendrik Groen is niet alleen niet oud, hij is ook niet echt
Het is geen probleem dat Hendrik Groen een nepbejaarde is die een nepdagboek schrijft, vindt Arjan Peters. Maar zijn verhaal moet wel kloppen.
