Hoofdeconoom Romer maakte zich al onmogelijk als chef, vertrekt nu helemaal bij Wereldbank
De hoofdeconoom van de Wereldbank, Paul Romer, stapt per direct op vanwege voortdurende conflicten met zijn medewerkers, meldt de Financial Times donderdag. Romer was pas 15 maanden hoofdeconoom, maar botste van begin af aan met zijn staf, die hij fel bekritiseerde vanwege de in zijn ogen ondermaatse kwaliteit van hun werk.
Romer sprak zijn medewerkers onder meer aan op hun ambtelijke taalgebruik. Hij ergerde zich groen en geel aan het ondoorgrondelijke, niet-om-door-te komen proza in de Wereldbank-onderzoeksrapporten. De belerende e-mails waarin hij zijn personeel maande beter te gaan schrijven, vielen zo slecht dat Romer vorig jaar al een aantal taken als leidinggevende moest neerleggen.
De afgelopen maanden schreef hij boze e-mails aan zijn medewerkers, waarin hij tekeer ging over het gebruik van 'overduidelijk gemanipuleerde onderzoeksgegevens', 'schaamteloze zelfpromotie' door collega's en een 'intern justitieel bureau' dat elke verandering ten goede zou tegenhouden.
Romer werd in oktober als coryfee binnengehaald bij de Wereldbank. De voormalige hoogleraar aan de Universiteit van New York staat in bij economen hoog aangeschreven en wordt vaak genoemd als potentiële Nobelprijswinnaar. Het is gebruikelijk dat de hoofdeconoom van de Wereldbank ook de chef is van de onderzoeksafdeling. Vorig jaar moest hij die functie al opgeven omdat hij te vaak ruzie had met zijn personeel. Romer maakte zich in korte tijd onmogelijk bij zijn ondergeschikten door flink te bezuinigen op het budget en een aantal medewerkers boventallig te verklaren, schreef persbureau Bloomberg destijds.
Hij dreigde de publicatie van het belangrijkste rapport te blokkeren als de frequentie van het woord 'en' daarin hoger is dan 2,6 procent
Bankspraak
Zijn taalkundige kruistocht was voor het personeel de spreekwoordelijke druppel. Tijdens presentaties kapte hij stafmedewerkers bijvoorbeeld bruut af als ze te lang van stof waren. Romer hield zijn mensen ook voor dat de onderzoeksrapporten van de Wereldbank meer aandacht, en dus meer invloed, zouden krijgen als ze leesbaarder zouden zijn.'
Iedereen bij de bank zou ernaar moeten streven helder en beknopt proza te produceren. Dat bespaart de lezer tijd en inspanning. We moeten meer aan de lezers denken', schreef hij in een memo. In een e-mail waarschuwde hij de onderzoekers dat hij de publicatie van het belangrijkste Wereldbank-rapport zou blokkeren als 'de frequentie van het woord 'en' daarin hoger is dan 2,6 procent'
Romer verwees daarmee naar een onderzoek uit 2015 van Stanford University naar het taalgebruik bij de Wereldbank. Volgens Stanford bedient de bank zich van 'gecodeerd, naar zichzelf verwijzend taalgebruik dat losgezongen is van normale spreektaal'. De Stanford-onderzoekers noemden de schrijfstijl van de Wereldbank 'bankspraak'. Een van de kenmerken daarvan zijn eindeloze opsommingen die aan elkaar gebreid worden met het woordje 'en'.
Romer hekelde op zijn eigen blog 'de opstandelingen bij de bank' die volgens hem via asymmetrische oorlogsvoering geruchten verspreiden. 'Toen ik hen vroeg wat duidelijker te schrijven, vonden ze me kennelijk niet aardig', schreef Romer na de eerste schermutselingen. 'Hun reactie geeft blijk van een loopgravenmentaliteit die ik niet goed kan begrijpen.'
Kenmerkend voor bankspraak zijn de eindeloze opsommingen die aan elkaar worden gebreid met het woordje 'en'