Vorige week was het zijn steunactie voor middenklassegezinnen die de voorschool niet meer kunnen betalen nu de gemeente een eigen bijdrage vraagt. 'Kunnen de Amsterdammers die het goed hebben niet allemaal een gezin steunen en het betalen. Ik doe de eerste 10', schreef Stutterheim in een veel gedeeld bericht op Twitter.

Donderdag was Stutterheim het middelpunt van een opvallende vastgoeddeal. Samen met zijn vrouw Lisca wordt hij mede-eigenaar en exploitant van het Amsterdamse Westergasfabriekterrein. Zo heeft hij binnen enkele jaren een beginnend imperium uitgebouwd in cultureel vastgoed in de hoofdstad.

Derde project

Nadat Stutterheim zijn bedrijf ID&T in 2013 voor 75 miljoen euro verkocht - en daar zelf 32 miljoen aan overhield - heeft hij het met zijn vrouw relatief rustig aan gedaan en nagedacht over de vraag waar zij hun kapitaal de komende tijd voor zouden inzetten. Dat bleek het ontwikkelen van cultuur en de muziekscene in de stad waar Duncan al zijn hele leven woont. 'Amsterdam is mijn stad, en daar wil ik me voor inzetten. Ik heb ook wel aandelen bezeten, maar dit is zoveel leuker. Gisteren fietste ik nog met mijn vrouw door het Westerpark. En dan is het heerlijk om te bedenken welke dingen je allemaal kunt organiseren.'  

Dat deed hij al als mede-eigenaar van de Adam toren, het voormalige Shellgebouw tegenover het Centraal Station. Naast een uitkijkpunt voor het grote publiek bevat die toren een hotel en een luxe restaurant. Verder bezitten de Stutterheims Nachtlab, een kantoorpand in het Westelijk Havengebied met dertig DJ-studio's, een DJ-school en productiebedrijven.

Duur leven in de stad

En nu komt daar dus het Westergasfabriekterrein bij. Afgelopen half jaar is Stutterheim in onderhandeling geweest over de deal, nadat vastgoedontwikkelaars Foppe Eshuis en Lennart Rottier van het bedrijf Millten hem benaderd hadden om het gebied samen te kopen. Zij nemen het over van Maya en Ton Meijer, die het gebied de afgelopen twintig jaar ontwikkelden van verwilderd niemandsland tot de culturele pleisterplaats die het nu is. De achenebbisj parkeerplaats voor stadsbussen werd een gebied waar grote evenementen en festivals worden gehouden, waaronder Cinekid, het Holland Festival en Rollende Keukens. Daarnaast zijn er hippe bedrijven gevestigd, zijn er restaurants, clubs en een bioscoop en worden er in tv-studio's programma's opgenomen, zoals De Wereld Draait Door en Jinek. 

'Het klinkt misschien wat arrogant om te zeggen, maar met Duncan en Lisca hebben we waardige opvolgers gevonden', zegt Maya Meijer-Bergmans. 'Zij passen er, het zijn echte Amsterdammers die zelf in de culturele sector hebben gewerkt. En weer een familiebedrijf. Ze moeten zich nog bewijzen bij de Westergasfabriek, maar ik heb daar een goed gevoel over.'

Rendabele investering

De familie Meijer speelde al een tijdje met het idee om het Westergasfabriekterrein te verkopen. 'Het was voor ons wel zo'n beetje af.' Hun aandacht gaat onder meer uit naar Paleis Soestdijk dat zij vorig jaar na een grote prijsvraag voor 1,7 miljoen euro mochten kopen. De komende jaren zullen zij het paleis voor tientallen miljoenen verbouwen. Maya Meijer-Bergmans: 'Daar gaat natuurlijk ook veel geld en energie in zitten.'

Toch voldeden veel gegadigden niet aan het profiel dat de Meijers in gedachten hadden voor het Westergasfabriekterrein. 'Pensioenfondsen begrijpen zo'n plek niet.' Toen ook een deal met een ervaren belegger in culturele gebieden afketste, wilde Ton Meijer het terrein 'dan maar houden'. Het rendeert prima en het zou de komende jaren alleen maar meer waard worden, dacht hij. Maar na het contact met Millten en Stutterheim raakte het echtpaar al snel enthousiast. 

Alle zeventien monumentale gebouwen op het terrein zijn aangekocht door een fonds van vastgoedmaatschappij Millten en Harvest. Daarin participeren naast de Stutterheims nog enkele andere vermogende Amsterdammers van wie de namen niet bekend worden gemaakt. Ook de prijs houden de partijen geheim.

De Stutterheims worden daarnaast samen met Millten en de familie Meijer eigenaar van het bedrijf dat het gebied exploiteert. Waar Millten zich bekommert om de gebouwen en de financiering, zullen Duncan en Lisca Stutterheim de verantwoordelijkheid gaan dragen voor de evenementen die in de gebouwen worden gehouden en de bedrijven die zich er vestigen. 

Duncan en Lisca zullen het beleid van de familie Meijer op dat vlak doorzetten, zegt Stutterheim. 'Wat mij vooral aanspreekt, is het feit dat ze nooit voor de maximale opbrengst zijn gegaan. Dat weet ik nog uit de tijd dat we met ID&T een benefiet organiseerden voor het Emma Kinderziekenhuis. We konden de Gashouder voor de helft van de prijs huren. Daar hou ik van. In de Adam Toren organiseren we nu bijvoorbeeld ook Sinterklaas voor kinderen uit de buurt.' 

Stutterheim vindt het 'beschikbaar houden van de stad' voor alle Amsterdammers een belangrijke missie voor de komende jaren. 'Als je ziet dat veel middenklassegezinnen 850 euro huur betalen, dan wordt het voor hen steeds lastiger om rond te komen.' Ook bij de Westergasfabriek wil hij ervoor waken dat het geen plaats wordt voor mensen met geld. 'Je moet er gewoon voor 1 euro een ijsje kunnen kopen in de zomer. En niet voor 3 euro zoals je nu steeds vaker ziet. Dat kunnen wij via de huur mede bepalen.'

Meijer-Bergmans: 'Zo hebben wij er ook altijd naar gekeken. Natuurlijk moet je uiteindelijk iets overhouden, maar we willen vooral een interessante plek blijven waar leuke initiatieven mogelijk zijn voor veel verschillende mensen.' 

Stutterheim: 'Ik weet inmiddels dat er jaarlijks duizenden aanvragen binnenkomen van bedrijven die zich willen vestigen of mensen die een idee hebben voor een evenement. Over al die plannen wordt binnen het team gediscussieerd. Alleen als iets past kan het doorgaan.' 
Meijer-Bergmans: 'En daarbij kijken we dus echt niet hoe we zo veel mogelijk kunnen verknollen. Bedrijven die leuk zijn maar niet veel geld opleveren, krijgen een gunstige huur.'

Low en high brow samen

Op die manier zouden meer vastgoedondernemers in Amsterdam hun bedrijf moeten runnen, vindt Stutterheim. 'Die zijn vaak veel te passief.' Daardoor dreigt de stad volgens hem tot saai toneel van plat vermaak en consumeren te worden. 'Eerst vond ik de klachten over kaas- en nutellawinkels voor toeristen een beetje gemiep. Maar inmiddels maak ik mij er ook zorgen over. Ik woon zelf bij het Leidseplein, en als ik dan zie dat er weer twee winkels bij zijn gekomen die van die troep verkopen waarmee je wiet kunt roken en kweken... Er is dus een verhuurder die dat mogelijk maakt. Je krijgt misschien 500 euro in de maand meer als je aan een hamburgerketen verhuurt, maar voor de stad doe je veel meer als je het gunt aan een leuke Amsterdamse jongen die mooie burgers bakt met verantwoord vlees.' 

Meijer-Bergmans: 'Wij hebben dat onder meer gedaan met de TonTon Club. Daar kun je op oude flipperkasten spelen, maar ook ouderwetse spelletjes zoals Halma. Die is hartstikke populair. En Duncan, had ik je al verteld dat we in gesprek zijn met de Amsterdam Art Fair, die wil zich ook permanent bij ons vestigen.'

Stutterheim: 'Een mix tussen high brow en low brow. Dat past ook helemaal bij het Westergasfabriekterrein.'

Met Lookout heeft de hoofdstad, ruim 55 jaar na de Euromast, eindelijk ook een echte observatietoren. Met op goede dagen uitzicht tot Utrecht en de Noordzee.

Duncan Stutterheim, de man die de Nederlandse dance groot maakte in de wereld en vaderlandse top-dj's een springplank bood, trekt een streep. Na Sensation stopt hij ermee. Daarna? Niks, voorlopig. Nu ja, een echt feesteiland, ooit? Lees dit interview uit 2015 hier terug.

En lees hier een nog veel ouder (maar nog altijd relevant) interview uit 2003, waarin Stutterheim openhartig spreekt over onder andere de dood van zijn broer en over zijn drugsgebruik.