Direct naar artikelinhoud
AnalyseOnrust 50Plus

In de verschroeiende transparantie van 50Plus zet Geert Dales de partij naar zijn hand

Geert Dales, een half jaar voorzitter van 50Plus, vindt de partij ‘een slangenkuil’. Op een extra ledenvergadering eist hij het vertrek van drie bestuurders. ­En Dales krijgt zijn zin. 

Voorzitter Geert Dales (rechts) in gesprek met bestuurslid Henk Jan Verboom. Tijdens de schorsing besluiten drie dissidente bestuurders op te stappen.Beeld Freek van den Bergh

Geert Dales, een half jaar geleden aangetreden als voorzitter van 50Plus, gebruikt maximale openbaarheid om de partij naar zijn hand te zetten. Een flink deel van de partij, ook van het kader, vindt dat hij daarmee de grenzen opzoekt van bestuurlijke ethiek. Maar donderdagavond kreeg hij wel zijn zin: drie van de zeven bestuursleden stapten op.

In Driebergen werd donderdagavond een druk bezochte ledenvergadering gehouden waarin vier leden van het hoofdbestuur – inclusief Dales – voorstelden drie andere bestuursleden af te zetten. Die aanpak riep veel verzet op. Partijleden spraken van een openbaar tribunaal. Kaderleden zeiden niet te willen stemmen omdat ze niet wilden meewerken aan wat ze als een publieke afrekening ervoeren. De voorzitter van de financiële commissie legde ter plekke zijn functie neer.

‘Dat gedoe in de vereniging kunnen we niet gebruiken’, zei politiek leider Henk Krol, in een poging de stemming te laten kantelen. ‘We moeten ons rot schamen voor dat gekissebis, vanwege alle mensen die op ons stemmen.’ Die oproep had effect. Meteen na de schorsing legde het drietal zijn functie neer, waardoor Dales door kan met het renoveren van de partij.

Voorzitter Pipo

In zijn openingstoespraak zette Dales de verhoudingen op scherp. Hij vertelde dat hij nog geen week voorzitter was of de volksvertegenwoordigers van 50Plus in Tweede en Eerste Kamer kregen een mail. Die ging over ‘onze nieuwe voorzitter Pipo’, en bevatte deze passage: ‘Waar zijn wij GVD mee bezig. Wat is hier GODVERDOMME aan de hand. Ik heb de gegevens niet van Pipo dus stuur maar door. Maar ik hoef geen antwoord van deze rat.’ De mail was afkomstig van een raadslid van 50Plus in een grote gemeente.

De partijcultuur deugt niet, wilde Dales maar zeggen. De cultuuromslag begint wat hem betreft met een structuurverandering. Lees: een grotere zorgvuldigheid bij het benoemen van bestuursleden.

Veel gaat naar wens bij 50Plus. In Tweede en Eerste Kamer zitten fracties die goed functioneren en bij momenten een stempel op debatten drukken. Er zijn afdelingen overal in het land, het ledental is stabiel. Inhoud en koers staan amper ter discussie. Eindelijk, na AOV, Ouderenpartij, Unie 55+, Algemene Seniorenpartij en al die anderen, een partij voor ouderen die het volhoudt.

Bij andere partijen is er strijd om koers en opvattingen. Bij 50Plus gaat het altijd om personen. Voorzittersbenoemingen gaan gepaard met ruzie en intimidatie, bij ledenvergaderingen verlaten partijgangers de zaal uit woede over de gang van zaken. Bestuursleden blijken het bed met elkaar te delen of elkaar juist niet te kunnen luchten of zien.

Regelfetisjisme

Om dat laatste draaide het dit keer. In een op de site van 50Plus gepubliceerd stuk wordt en detail uitgelegd wat er niet deugt aan de drie bestuursleden die plaats moeten maken. Henk Jan Verboom woont in het buitenland, komt zelden op vergaderingen, stuurt handenvol mails over wat er niet deugt en intimideert de bureaumanager. Marc van Rooij ergert de anderen met zijn regelfetisjisme, claimt superieure rechtskennis en poneert klinkklare nonsens. Helena Bosch ten slotte treedt eigenmachtig op, stuurt beledigende mails en brieft vertrouwelijke informatie door aan derden. Kritiek die door het drietal in de vergadering werd weerlegd. Zo was het bij alle openheid toch woord tegen woord.

Bij 50Plus worden ruzies op straat uitgevochten, iedereen mag meegenieten. Ook de ledenvergaderingen zijn openbaar. Vandaar dat veel media afreisden naar Driebergen om de ruziënde senioren van nabij te volgen. Een poging daar met een motie aan het begin van de vergadering een stokje voor te steken en de pers naar buiten te sturen, werd door het bestuur gedwarsboomd: dit moest zich in de openbaarheid voltrekken.

Veel leden zijn inmiddels gewend aan die transparantie. ‘We moeten er een keer doorheen’, zei Marinus Kasteleijn uit Emmen. ‘Dit is beter dan zo’n veenbrand die bij ons in de buurt voorkomen. Die zijn moeilijk te doven.’ ‘In de wandelgangen is de sfeer prima’, vond Sjoerd Fekkes uit Den Haag. ‘Een beetje triest dat het dan in het bestuur zo mis gaat.’ ‘Ouderen zijn emotionele, betrokken mensen’, was de verklaring van Geert Tomlow, ook uit Den Haag. ‘We zien onze wereld naar de klote gaan. Daarom loopt het bij ons vaak zo hoog op.’

Schoon schip

De lijn van Dales is ook die van Henk Krol en Jan Nagel, politieke voormannen van de partij. Deze ingelaste ledenvergadering was bedoeld om komende zaterdag in de vergadering schoon schip te kunnen maken, met een verbeterde procedure om bestuursleden aan te stellen. Een transparante greep naar de macht, met professionalisering als concrete aanleiding.

Een andere slag wist Dales deze week te winnen. In augustus brak het hoofdbestuur met het wetenschappelijk bureau van de partij. Dales richtte een opvolger op: het Wetenschappelijk Instituut 50Plus, met nieuwe bemensing. De rechter oordeelde dinsdag dat dit niet onrechtmatig was.

In Driebergen was soms onder de leden een klassieke oplossing te beluisteren: als Dales niet wil luisteren, moest er maar een nieuwe ouderenpartij komen.