De Volkskeuken: vruchtensalade met gember-vanillesiroop

Bij elk nieuw Chinees of Aziatisch kookboek kijk ik eerst naar mijn favoriete recepten. Dus bij My Asian Kitchen van de Amerikaanse Jennifer Joyce (in het Nederlands uitgebracht door Good Cook) bladerde ik meteen door naar haar mapo doufu. Dit tofugerecht uit Sichuan is een klassieker met een verhaal: een tofumaker uit Chengdu had een vrouw met een pokdalig gezicht, wier tofu zó verrukkelijk was dat die tot ver buiten de grenzen van Sichuan beroemd werd. Vandaar de naam: tofu van de pokdalige vrouw.

Bij Joyce niets over dit verhaal. Zij denkt dat de gestremde structuur van de tofu aan een door pokken getekend gezicht doet denken. Daarbij bakt ze in sesamolie – iets wat ten zeerste wordt afgeraden omdat deze olie snel verbrandt en daarom alleen als smaakmaker wordt gebruikt. En ze begint al met wokken terwijl ze ondertussen lente-ui moet snijden, chilisaus moet maken en szechuanpeper moet roosteren. Nóóit doen, altijd eerst alles schoonmaken, snijden en klaarzetten voor je gaat wokken.

Kijk ik bij een van mijn andere favorieten, zelfgemaakte vegetarische bouillon, zet ze bonitovlokken van tonijn in de ingrediëntenlijst. Maar ze blundert met flair. Ze doet me denken aan een aflevering van de Netflix-serie over de twee Britse hairy bikers, waarin ze in Hongkong op hun manier staan te wokken in een openluchteettentje. ‘Ik zou het anders doen’, zegt een Chinese chef-kok beleefd, ‘maar misschien hebben jullie wel iets nieuws ontdekt.’

Zo ongeveer werkt het ook met Joyce. Ze laat een schroeispoor achter in de klassieke keuken, maar van de onbevangenheid waarmee ze gerechten een eigen twist geeft, word je wel vrolijk. Bij de toetjes, niet echt de hoogtepunten van de Aziatische kookkunst, gaat ze helemaal los: chocolade-custardtaart met pinda-pralinécrumble, kokosmarshmallows, bananenwafels met miso-karamelsaus. Nog even, en ook Heel Azië Bakt.

Wat ook een briljant idee is, zijn zelfgemaakte siroopjes over de vruchtensalade. Zeker met Kerst in aantocht zijn dit de ideeën waarvan je gelukkig wordt. Oersimpel en ruim van te voren klaar te maken. Van Joyce is het recept met gember en vanille, maar experimenteer ook eens met vlierbloesemlikeur en rozenessence.

Meng in een steelpannetje suiker, vanillepeul, gemberwortel en water. Breng zachtjes aan de kook. Laat ca. 5 minuten pruttelen tot een mooie siroop. Laat de siroop afkoelen. Schraap de vanillepeul leeg in de siroop, vis de plakjes gember eruit. Rooster de kokosvlokken in een droge koekenpan. Bereid de vruchtensalade, verdeel in porties op een bord, eventueel met een bolletje sorbetijs erbij en strooi de kokosvlokken erover.