De Volkskrant tv-selectie voor vrijdag 26 januari

Amazing Hotels
BBC 2, 20.00 uur

Restaurantcriticus Giles Coren en chef Monica Galetti nemen een kijkje in bijzondere hotels van over de hele wereld. Het reusachtige Marina Bay Sands in Singapore heeft 9.500 personeelsleden en ontvangt een miljoen gasten per jaar.

Louis Theroux: A Different Brain
NPO 3, 20.25 uur

Mensen die ernstig hersenletsel oplopen, zien hun leven van de ene op de andere dag drastisch veranderen. Waar krijgen zij mee te maken? En hoe gaan familieleden en de patiënten zelf om met de nieuwe situatie?

De Slimste Mens
NPO 2, 20.25 uur

Het tiende seizoen van deze populaire dagelijkse kennisquiz komt ten einde. Wie komt uit de bus als de slimste van 2018?

The Voice of Holland
RTL 4, 20.30 uur

De liveshows zijn begonnen, dus The Voice of Holland nadert zijn ontknoping. Vorige maand verbaasde coach Anouk de kijker door tijdens de battles niet één zangeres naar huis te sturen, maar twee. Ze vond dat beiden onderpresteerden.

3Doc: Living to the Max
NPO 3, 21.30 uur

Wat maakt dat sommige mensen met gevaar voor eigen leven halsbrekende toeren uithalen? Zoals freediver Janine, die zonder zuurstofflessen diepzeeduikt, basejumper Jarno die van rotsen springt en BMX'er Daniel die vrijwel al zijn botten al eens brak.

Hits, Hype and Hustle
BBC 4, 22.00 uur

Muziekpromotor John Giddings vertelt over de grote veranderingen in de muziekindustrie van de afgelopen decennia. Ten tijde van downloads en teruglopende albumverkoop zijn optredens belangrijker geworden dan ooit om geld te verdienen.

Turist (Ruben Östlund, 2014)
Canvas, 21.15-23.10 uur

Wat is filmrealisme? Gaat het er vooral om dat de personages doen en beleven wat ook in de 'gewone' werkelijkheid kan plaatsvinden? Dat de acteurs zo alledaags mogelijk praten en bewegen? Of bestaat er ook zoiets als een realistische filmstijl? Wat dat laatste betreft: veel filmtheoretici vinden dat het monteren van beelden een minder natuurlijk en dus ook minder realistisch effect oplevert dan lang aangehouden takes. We nemen de wereld immers niet waar in elkaar opvolgende shots, maar in één doorlopende blik. Daarom wordt ook een statische,  afstandelijke cameravoering vaak als levensechter beschouwd dan close-ups; in het echte leven word je toch ook niet voortdurend gewezen op zaken of voorwerpen die je niet mogen ontgaan. Dat maakt de realiteit dubbelzinnig en ongrijpbaar, zeggen de filmrealisten, en dus moet een film dat ook zijn. Vandaar de voorkeur voor shots op afstand, die je zelf laten bepalen naar wie of wat je kijkt.

Een realistische scène volgens het boekje is het cruciale moment uit Ruben Östlunds magnifieke gezinsdrama Turist. Een Zweeds modelgezin is op wintersport in de Alpen. Tijdens een lunch worden ze overvallen door een lawine. Vanaf dan liggen de verhoudingen binnen het gezin in puin. De man toonde zich een lafaard. Vindt althans de vrouw. Als kijker dien je je positie geheel en al zelf te bepalen: de camera blijft gedurende de hele scène strak op hetzelfde standpunt, aan de andere kant van het terras, zodat je blik voortdurend heen en weer kan flitsen tussen de vader, zijn vrouw, de kinderen en de lawine die vanaf de bergen op hen af rolt. Wat valt er allemaal kraakhelder te zien en wat blijft ook voor ons oog verborgen? Spannend, het spel dat Östlund (The Square) hier, maar ook in de rest van de film, met zijn publiek speelt.