Direct naar artikelinhoud
BeschouwingDe opkomst van de plussize vrouw

De plussize vrouw is booming business, maar toch lopen veel kledingmerken achter

Voor vrouwen met een grotere maat was het jarenlang haast onmogelijk leuke kleren te vinden. Maar daar lijkt vanuit de modewereld verandering in de komen. 

Plussize model Isadee op de cover van de Cosmogirl.

Ze hadden het alle vier niet durven dromen, maar toch is het zo. De wereld is opeens geïnteresseerd in vrouwen met een grote kledingmaat. Volle modellen schitteren op de covers van modebladen en strijden op tv om de titel Curvy Supermodel. Programma’s als Vet gelukkig en Lekker dik!? worden op primetime uitgezonden. Instagram en Facebook staan vol posts over body positivity, fat pride en luxury without limits.

Rijst de vraag of vrouwenmode ook een beetje groter wordt. En grotematenkleding hipper.

Best wel, zegt Peter Burghoudt, hoofdredacteur van modemagazine VOL, voor de curvy vrouw. 
Niet genoeg, zegt stylist en vlogger Edith ‘Style Has No Size’ Dohmen
We zitten erbovenop, zegt Joke Timmer van grotematenmodehuis Yoek in Zwanenburg. 
Wie er niet op inspeelt is gek, zegt ontwerper Mart Visser.

Om te beginnen Peter Burghoudt, die zag hoe het voluptueuze Britse model Sophie Dahl eind jaren negentig ­populair werd in de modescene. Hij nam een stuk of drie curvy modellen met maat 40 en daarboven (voor wie geen idee heeft: Linda de Mol heeft maat 40/42) in het bestand van zijn modellenbureau Ego’s models en merkte dat die vooral werden geboekt in een ‘gezellige’ setting, terwijl hij ze nou juist net zo cool als Dahl had willen neerzetten. Dan doe ik het zelf wel, dacht hij in 2004, en hij lanceerde Vol, een plussizemodeblad. Binnen twee jaar moest hij stoppen. ‘Mode-adverteerders wilden niet. Hun beeld van volle vrouwen was dat het mateloze, domme veelvraten zijn.’

Twaalf jaar later telt het bestand van Ego’s dertig plus size modellen, van maat 40 tot 50. Een ervan is Isadee, winnares van Curvy Supermodel. ‘Een boegbeeld voor de jonge generatie’, vindt Burghoudt. Nu het imago van plussize sterk verbeterd is, heeft hij per 1 november ook Vol weer uit de mottenballen gehaald, vooralsnog ­alleen online. De fashion director van Vol, Ashley Veraart, heeft zelf een grote maat en snapt uit eigen ervaring wat er vereist is om een groot model goed te stylen: grotematenmode van merken als het luxe Italiaanse Marina ­Rinaldi en het wat degelijker Nederlandse Yoek, gecombineerd met betaalbare items.

Een cover van het tijdschrift VOL.

‘Vijftien jaar geleden was er Mode Tineke en Mateloos – en daar hield het wel zo’n beetje op’, zegt Burghoudt. ‘Er is nu veel meer, de markt is geprofessionaliseerd. Vrouwen zijn ook voller geworden. Vroeger kochten winkels ­maten 34 tot en met 40 in normale aantallen in, en alles daarboven in een of twee stuks. Nu is het eerder twee stuks van maat 36 en 38, en alles daarboven royaal.’

Het is heus wel verbeterd, vindt ook modestylist en vlogger Edith Dohmen (maat 46/48). Waar ze vroeger boos was omdat ze werd buitengesloten, is ze nu ook dankbaar voor wat er wél al wordt aangeboden aan toffe kleding die haar past. Dohmen heeft de mazzel dat ze als stylist de kunst verstaat te improviseren. ‘Het is een mindset, hoe je shopt. Veel vrouwen durven het niet, ze hebben het gevoel dat ze gescand worden in een winkel. Als een verkoper dan zegt: ‘Nee, uw maat hebben we niet’, is dat zó heftig!’

Dat doet denken aan een scène uit de tv-serie Absolutely Fabulous, waarin Edina van een zure winkeldame hoort: ‘Uw maat hebben we niet’ En Edina zegt: ‘Mijn maat draag ik ook niet!’ Dohmen doet dat ook niet. ‘Ik moet drie stappen extra zetten om met de mode mee te kunnen gaan. Bij Gucci kijk ik bijvoorbeeld bij de wijdere jurken, of op de mannenafdeling. Ik maak YouTube-filmpjes waarin ik tips geef. De Zara heeft nu ook XXL. H&M gaat online tot maat 50, terwijl de grotematencollectie in de winkel ­helemaal niks is.’

Het is soms alsof je gestraft wordt voor je maat, vindt Dohmen: ‘Alsof mensen denken dat je toch geen smaak hebt en er niet leuk uit wil of mág zien. Mango bijvoorbeeld, prima zaak voor kleine confectiematen, maar bij hun ­grotematenlijn ­Violeta is opeens alles anders. In New York bij Macy’s hebben ze een grotematenafdeling. Alleen maar lelijke items! En de merken die ik daar wel mooi vind gaan niet tot mijn maat. Pijnlijk.’

Het hogere segment loopt volgens Dohmen sowieso een beetje achter. Al ziet ze wel een hausse aan fast-fashionketens die de plus­sizemarkt bedienen. ‘De jongere meiden willen strakke, goedkope kleren, die durven zich te laten zien’, zegt Dohmen. ‘Mijn inspiratiebron was ­Sophie Dahl. Nu zijn er influencers met een grotere maat op Instagram, zoals Ashley Graham en Tanesha Awasthi.’

Dohmens grootste wens: dat aparte plusmerken verdwijnen en modemerken alles gewoon doortrekken, van 32 tot 50. Zodat ze gewoon samen met een vriendin met maat 36 kan shoppen. Dat ze mee mag doen, gezien wordt. ‘Dom dat grote labels dat niet snappen’, zegt ze, ‘er zijn veel vollere vrouwen die echt wat te besteden hebben.’

De cijfers

De gemiddelde kledingmaat in Nederland is volgens de laatste cijfers van brancheorganisatie Modint maat 40, gevolgd door 42. Maat 48 t/m maat 58 heeft een fikse marktdekking van 27%. Consultancy Bain & Company onthulde 15 november zijn halfjaarlijkse voorspelling voor de wereldwijde kledingmarkt, en signaleerde een opvallend tekort aan designerkleding voor grotere maten. Momenteel doet 20% van de luxe modemerken aan inclusieve maatvoering. Het vorig jaar gelanceerde 11 Honoré, een online designerboetiek voor maten 40 tot 50, liet vakblad Women’s Wear Daily weten dat maat 50 hun bestverkochte maat is. Ze dringen er daarom bij de luxemerken die ze verkopen op aan groter te denken.

Dat grote maten steeds beter verkopen is iets wat Joke Timmer heel goed weet. Timmer, aan wie niets plussize is behalve haar Balenciaga-sneakers, begon haar verkoopcarrière op de Amsterdamse bloemenmarkt in de stal van vader Klaas, waar ze werd gespot door een modellenscout. Eenmaal in Milaan voelde ze zich een reus in alle petieterige Italiaanse kleertjes, en bedacht ze: hoe ­ongelukkig moeten vrouwen met een grote maat zich wel niet voelen? 33 jaar later verkoopt ze haar Yoek-kleding vanuit Zwanenburg tot in Rusland, de Arabische markt en de VS – waar Joke zich ­Johanna noemt, omdat haar voornaam in het ­Engels als een grap klinkt.

‘We zijn met het luxe New Yorkse warenhuis Barneys bezig’, zegt Timmer. ‘En acht jaar geleden zijn we online gegaan. Dat is nog leuker! Veel inkopers van winkels spelen op safe en zeggen: mijn klanten kopen geen drukke print, die hoeven geen lammy. Nou, dat kopen ze online wél.’ Bij Yoek worden twaalf collecties per jaar ontworpen, voor zes labels, van het hippe, minimalistische Portraits tot het jonge Miss Y. In elk ontwerpteam zitten dezelfde vijf vrouwen, onder wie Joke zelf. ‘Het zijn grote maten die we maken, maar zo voelt het niet. We maken mode! We willen hetzelfde uitstralen als andere merken. Prints verkopen het best. Dat breekt lekker, anders heb je zo’n groot vlak. En als we iets in een printje ontwerpen, dan geven we de mensen de kans om het in alle maten te kopen.’

Wat niet loopt is verantwoorde kleding: ‘Vijftien jaar geleden experimenteerden we al met verantwoord katoen en bamboe, maar dat interesseerde de klanten niks. Er is maar kleine groep die het wel wat kan schelen, zeg maar de yogamensen, maar die hebben een te kleine maat voor ons.’

Yoek kleedt bekende volle vrouwen om als merk zichtbaarder te worden. Behalve internationale influencers zijn dat in ­Engeland komiek Dawn French en in Nederland presentatoren Loretta Schrijver en Hannelore Zwitserlood. Als zij iets dragen op tv ziet Joke de ­bestellingen toenemen, dan durven haar klanten ook meer. ‘Wat ik geleerd heb? Allereerst dat het belangrijk is dat er bij ons stoelen staan zonder armleuningen. Dat bezoekers niet vast komen te zitten, dat komt in restaurants nog weleens voor. Wat de kleding betreft: we gebruiken zwaardere stoffen, zodat als je opstaat de kleding meteen mooi valt. Qua stoffen: dat ze makkelijk te wassen zijn. Vrouwen met grote maten transpireren meer.’ Natuurlijk kent Timmer termen als body positivity, maar ze doet er niet direct iets mee in de ontwerpen. ‘Kleren die strak zijn rond de buik maken we niet. Ik vind het niet esthetisch.’

Wat niet veel mensen weten, behalve zijn dolenthousiaste fans, is dat ontwerper Mart Visser sinds vier jaar al zijn kleding, online en via de keten Promiss, in maat 34 tot 50 aanbiedt. Eigenlijk doet Visser precies dat waarvan Edith Dohmen droomt: hij maakt kwalitatieve én inclusieve mode. ‘Niet iedere ontwerper kan plussize kleding maken. Het is een ambachtelijk proces dat tijd kost. Van elke tien prototypes die we maken, halen maar twee de eindstreep. Kill your darlings, het moet écht goed zijn en kloppen voor alle maten. Als je het ziet hangen zul je ontdekken dat het stapsgewijs breder en langer wordt, maar niet ­lineair. Je moet je realiseren: grotere vrouwen krijgen andere proporties: bredere bovenarmen, lagere schouders, grotere borsten, een zwaardere heup, stevigere benen.’

De Mart Visser Fall/Winter 2018 collectie in alle maten.Beeld Mart Visser

Vrouwen worden steeds zwaarder, weet ook Visser. ‘We deden eerst maar tot en met maat 46, maar toen ik grotere stuks ging maken was binnen zes weken alles uitverkocht, voor de volle prijs. Dat wil wat zeggen hoor! Er is een megamarkt voor, maar in een stil circuit. Een schaamtecircuit. Het is voor mij een openbaring. Enerzijds dat andere ontwerpers, die niet verder komen dan poppenjurkjes in maat 34, zó veel laten liggen. Anderzijds is het een ontdekking dat ik zo veel voor deze vrouwen kan betekenen. Ik krijg er bijna kippevel van, hoe dankbaar ze zijn. Ik zit al 26 jaar in het vak, maar er was nog nooit zo veel aandacht voor grote maten als nu, tot in de Amerikaanse Vogue aan toe. Je hoeft maar om je heen te kijken om te zien dat er iets gróóts gaande is.’

Merken voor grote maten, met dank aan Edith Dohmen

Voor representatieve, luxe kleding:

11 Honore (VS), topsegment, topkwaliteit, zeer modieus, voor maat 40 t/m 50

Marina Rinaldi (Italië), vrouwelijk en chic, van de makers van Max Mara, maat 38 t/m 54

Mart Visser (NL), ladylike en representatief, met prima pasvorm, 38 tot 50

Eloquii (VS), vrolijk, uitgesproken en smaakvol, met goede pasvorm, US maat 44 - 56

Xandres Gold (België) modieus, smaakvol, luxe maar betaalbaar. Komt volgend jaar naar Nederland.

Sallie Sahne (Duitsland) tikje behoudend maar zeker niet tuttig, maat 40 t/m 54

Promiss (NL) klassiek en ladylike, goed voor werkkleding en basics, gehele collectie van maat 34 t/m maat 50

Marks & Spencer (VK) grote collectie, mooie jurken, ook prima voor werkkleding, maat 32 t/m maat 56

Jong & hip:

Premme (VS) beetje artistiek, kleine collectie, maat 42 t/m 60

Next (VK) veel keus, trendy en betaalbaar, maat 36 t/m 60

Dorothy Perkins Plus Size (VK) ruime keuze in tops, trendvolgend, t/m maat 56

MS mode (NL) iets jonger en frivoler dan de eerder genoemde merken, heel betaalbaar, maat 40 tot en met 52

Zizzi (Denemarken) fraaie, ingetogen maar niet saaie Scandinavische stijl, met aparte lijnen met sport- en zwemkleding, maat 42-56

ASOS Curve & Plus Size (VS) heel ruim aanbod, niet de beste pasvorm of kwaliteit, wel heel hip, maat 46 t/m 56

New Look (VK) veel stretch en T-shirt, wilde prints, behoorlijk jong, maat 32-46

Monki (Zweden) gedurfd, goedkoop en on trend, van XS tot XL

River Island Plus (VK) niet de beste kwaliteit, wel trendy, kort en lichaamsvolgend, van 44 tot 54

Prettylittlething (VK) beetje Kardashian-esk, heeft een Plus-collectie in maat 44-52

Fashion Nova Plus (VS) nogal strak en glamoureus, voor durvers, maat 46 t/m 50

Zalando Plus Size (Duitsland), fraaie, actuele collectie mét een uitleg hoe je te kleden voor elk figuur, maat 44 tot en met maat 56