Voor volleyballers Alexander Brouwer en Robert Meeuwsen telt maar één ding: goud op de Spelen van Tokio in 2020

Wereldkampioen zijn ze al eens geweest. Grote, internationale toernooien hebben ze ook al gewonnen en hun erelijst vermeld ook een bronzen plak op de Olympische Spelen van Rio, 2016. ‘Eigenlijk’, zegt Robert Meeuwsen, die al voor het negende jaar op rij een beachvolleybalkoppel met Alexander Brouwer vormt, ‘is er voor ons nog maar één ding dat telt: goud op de Spelen van Tokio, 2020. Daar doen we het voor.’

Brouwer(29) en Meeuwsen (30) waren afgelopen weekeinde blikvanger op het Dela Beach Open in Den Haag, een World Tourtoernooi op de Sportcampus Zuiderpark, dat voor de gelegenheid was omgetoverd tot indoorbeachvolleybalwalhalla, inclusief dansers op de hoeken van het veld.

De Sportcampus is hun vaste trainingslocatie, Brouwer en Meeuwsen hadden er zelfs een eigen ontspanningsruimte kunnen inrichten om de tijd tussen de wedstrijden te doden; een luxe dat voor het tweetal in het buitenland niet is weggelegd.

Maar de Nederlanders slaagden er niet in hun thuisvoordeel ten gelde te maken. In de halve finale werden ze uitgeschakeld door het Duitse duo Julius Thole-Clemens Wickler (21-15, 21-18). Zo hielden ze een wrange nasmaak over aan het evenement, waarbij punten waren te verdienen voor kwalificatie voor de Olympische Spelen.

Wat ook meespeelde: juist in Nederland is het Brouwer en Meeuwsen internationaal nog niet gelukt om tot grote hoogten te stijgen. Op het EK, vorig jaar, werden ze in Den Haag in de kwartfinale uitgeschakeld. Drie jaar eerder, toen het WK even­eens in eigen land was, hield het in de tweede ronde al voor ze op.

En nu, op het Dela Beach Open, restte slechts de vierde plek, nadat ze vorig jaar niet verder dan brons waren gekomen. Brouwer: ‘Hoe verder weg, hoe beter we presteren, lijkt het wel.’ Met een wrang glimlachje: ‘Tokio ligt gelukkig niet om de hoek. Dat spreekt in ons voordeel.’

Het is niet dat Brouwer en Meeuwsen dagelijks met de Olympische Spelen bezig zijn. ‘We leven in het hier en nu’, zegt Brouwer. ‘Maar het geeft wel richting aan je trainingen. Uiteindelijk is dat waar je het allemaal voor doet.’

Deze zomer spelen ze een zogeheten ‘Olympic Testevent’ in Tokio, waar het ­beachvolleybaltoernooi in het Shiokaze Park zal worden gespeeld. Een bezoek aan de klimaatkamer op Papendal hebben ze ook al gebracht. In Tokio krijgen ze naar verwachting te maken met extreme hitte in combinatie met een hoge luchtvochtigheid.

Om de kans op een gouden medaille zo groot mogelijk te maken, heeft het beachvolleybalkoppel zich voor de komende twee jaar ten doel gesteld om veel finales te spelen. Ervaringen verzamelen, kijken wat er nodig is om onder grote druk niet te bezwijken aan de spanning. Meeuwsen: ‘Hoe meer we winnen, hoe minder het toeval is dat we straks om het goud spelen.’

In dat opzicht was het interessant om het seizoen in Nederland te beginnen, zegt Brouwer. ‘We hebben hier veel afleiding gehad. Meer pers dan normaal, meer mensen die iets van ons wilden. Dat kom je straks ook op de Spelen tegen. Het zijn allemaal zaken die meegaan in onze bagage.’

Hoewel hij op slechts 10 minuten rijden van de Sportcampus woont, sliep Brouwer de afgelopen dagen in het spelershotel in het centrum van Den Haag. In november werd hij vader van een zoontje. Grijnzend: ‘Tien uur slaap, het was alweer een tijdje geleden dat ik dat had gehad.’ Dan, serieus: ‘Het is zaak om juist nu goed voor mezelf te blijven zorgen.’

Het vaderschap betekende een grote verandering in zijn leven, juist nu in sportief opzicht de belangrijkste periode zich aandient. ‘Het is niet dat ik toestemming aan Robert heb gevraagd om vader te worden, maar je bespreekt wel wat voor invloed het op de samenwerking kan hebben’, zegt hij. ‘Ik kan niet met mijn vingers knippen en zeggen: en nu ben ik geen vader meer. Gelukkig gunt Robert mij daarin alle vrijheid.’

En dan is er nog een andere, kleinere, maar daarom niet onbelangrijkere verandering richting Tokio: de toevoeging van Reinder Nummerdor aan de trainersstaf. Hun vroegere concurrent moet als assistent-bondscoach een nieuwe impuls geven aan de samenwerking met bondscoach Gijs Ronnes, die het tweetal al vanaf de beginjaren onder zijn hoede heeft.

Het lijkt te werken: ‘Reinder is een heel goeie sparringpartner. Dat is Gijs ook, maar met Reinder is het net even wat anders. Hij heeft op zo’n hoog niveau gespeeld, en ook nog recent, zodat hij heel veel weet van onze tegenstanders’, zegt Meeuwsen.

Nummerdor trad begin oktober aan. ‘Van tevoren dacht ik: hij zal wel even zijn plek moeten vinden. Maar het is verbazingwekkend hoe vanzelfsprekend zijn aanwezigheid al is.’

Het belangrijkste doel voor Brouwer en Meeuwsen is dit jaar de WK in Hamburg, eind juni. Brouwer: ‘We zullen dat gaan benaderen alsof het de Olympische Spelen is. We willen laten zien dat we structureel de beste zijn.’

Maar één gevaar ligt volgens zijn partner wel op de loer, in hun hunkering naar olympisch goud. Meeuwsen: ‘Je kunt er ook te veel mee bezig zijn. We gaan er alles aan doen om die medaille te winnen. Maar onderweg moeten we niet vergeten plezier te houden in waar we mee bezig zijn. Dat wordt de uitdaging.’