Direct naar artikelinhoud

Column Floortje Smit: Jarentachtigfilms zijn nu allemaal seksistisch, racistisch en homofoob

Laat die filmlievelingen van ooit in de kast, veilig voor actuele analyse.

Dundee: the son of Legend Returns Home.

Kent u Crocodile Dundee nog? Die geinige komedie uit 1986, waarin een excentrieke dierenfluisteraar uit de Australische outback afreist naar New York? Er komt een nieuw vervolg: Dundee: the Son of a Legend Returns Home, waarin Dundees Amerikaanse zoon, gespeeld door Danny McBride, naar Australië reist om zijn verdwenen vader te zoeken. Tenminste, dat hoopten veel mensen, afgelopen weekend.

Uit het niets was namelijk een teaser-trailer voor dit 'geheime project' verschenen. Bij een tweede teaser met acteur Chris Hemsworth begonnen filmjournalisten en -liefhebbers nattigheid te voelen. Goed, er verschijnen wel vaker films uit het niets - zoals het vervolg op The Blair Witch Project - maar over een nieuwe Crocodile Dundee had werkelijk niemand iets gehoord. Bovendien: Hemsworth zit tot over zijn oren in superheldenfilms, wanneer had hij dit kunnen filmen? Daarnaast is hij 'toeristisch ambassadeur' voor Australië en is de regisseur van deze nieuwe Dundee Steve Rogers, een bekende Australische commercialregisseur. Zou het niet gewoon de aanloop zijn naar een Superbowl-reclame?

Jammer. Of niet. Want waarom zoveel liefde voor een vervolg van een film die 'seksistisch, racistisch en homofoob' is, aldus Luke Buckmaster in dagblad The Guardian. Een van de voorbeelden die hij noemt is dat die grappige Dundee, met z'n krokodillenleren gilet, vrouwen in het algemeen en een travestiet in het bijzonder in hun kruis grijpt. Dat was ik vergeten, en het klinkt inderdaad niet grappig. Al stoorden de recensenten van toen zich er niet aan. 'Het is moeilijk om iets onaardigs te zeggen over Crocodile Dundee.' 'Prettige, minimalistische humor.' 'Een komedie zonder bittere nasmaak.' Volgens The New York Times was het een grappige film over een 'aardig, onschuldig type' dat moet overleven in 'het verdorven epicentrum van de grootste stad'. De travestiet-scène werd als voorbeeld genoemd.

Zouden niet veel oude publiekskomedies bij het herkijken 'seksistisch, racistisch en homofoob' blijken?

Zouden niet veel geliefde publiekskomedies van dertig jaar geleden bij het herkijken 'seksistisch, racistisch en homofoob' blijken? Een paar maanden geleden verschenen er denkstukken die de televisieserie Friends (eerste aflevering: 1994) ook al zo noemden. Dan is het bij films uit de jaren tachtig ongetwijfeld prijsschieten. Maar waarom zou je? Wie warme herinneringen koestert aan Crocodile Dundee kan de film misschien beter niet terugkijken. Evenmin als Sixteen Candles of Porky's. Sociologisch en (film)historisch gezien is het natuurlijk interessant om te zien hoe humor en goede smaak evolueren, maar je liefste filmherinneringen, door een falend geheugen voorzien van een vriendelijk waasje, hóéf je natuurlijk niet kapot te analyseren.