De Salinger van de Snapchat-generatie kwam met haar revanche

Normaal gesproken is het nieuws als een boek een belangrijke literaire prijs in de wacht sleept of de shortlist haalt. Een paar maanden geleden was het nieuws dat de grote favoriet Sally Rooney, met haar tweede roman Normal People in de race voor de Man Booker Prize 2018, met piepende remmen tot stilstand kwam toen zij de shortlist níet haalde. ‘Heeft de Booker zijn élan verloren?’, verzuchtten kranten en critici, want met het niet nomineren van de ‘Salinger van de Snapchat-generatie’, de ‘Jane Austen voor het precariaat’ en ‘the first great millennial author’ zou de jury een kans gemist hebben; de prijs was zijn mojo volledig kwijt, natuurlijk.

De revanche van Rooney kwam met de Costa Novel Award, die ze als jongste schrijver ooit won, met de benoeming tot ‘International Author of the Year’ door de National Book Award, en deze week met een 43ste plaats in de CPNB Bestseller 60 en een zesde plaats voor de Nederlandse vertaling (Normale mensen) in de Volkskrant-toptien.

Terwijl Rooney dialogen en gedachten optekent van normale mensen anno nu, vertelt Stephen Fry de verhalen van ongewone stervelingen uit de Griekse mythologie. Speelden in Mythos goden als Zeus, Athene en Artemis de hoofdrol, in Helden leven we onder meer mee met Jason (die op zoek ging naar het Gulden Vlies), Ariadne (die Theseus uit het Labyrint en aan de Minotauros hielp ontsnappen) en Oidipous (die zijn vader vermoordde en zijn moeder trouwde).

_{Met dank aan: Gianotten Mutsaers Tilburg, Van Someren & Ten Bosch Zutphen, Van der Velde Leeuwarden, De Tribune Maastricht, De Bilthovense Boekhandel, Bol.com, Donner Rotterdam, Boekhandel Plukker Schagen, Over het Water Amsterdam.}

De boekentip van Ronnie Terpstra van boekhandel Van der Velde: Guillermo Arriaga, De ontembare

‘Mexico-stad, begin jaren zeventig: Juan Guillermo zint op een manier om wraak te nemen op de moordenaar van zijn broer. Duizenden kilometers noordwaarts maakt een man jacht op een wolf. Langzaam kruipen beide verhaallijnen naar elkaar toe. Eenmaal vervlochten is er geen houden meer aan het boek is ruim 800 bladzijden maar Arriaga houdt met beheerste hand de boel bij elkaar. Zijn taal roept beelden op die zich met weerhaakjes in je hoofd vastzetten.’