Olympisch kampioen Ligtlee zegt wielerbaan onverwacht vaarwel
Haar afscheid kwam haast net zo onverwacht als haar belangrijkste titel. Elis Ligtlee, de 24-jarige olympisch kampioen baanwielrennen uit Eerbeek, maakte vrijdag bekend dat ze de topsport vaarwel zegt na enkele moeizame jaren met blessures en emotionele problemen.
Ligtlee leek afgelopen jaar juist het plezier in het baanwielrennen te hebben hervonden. Half december verkondigde ze haar geluk nog in een interview met de regionale krant De Stentor. Alles wees erop dat zij in 2020 deel wilde uitmaken van de succesvolle baanploeg.
Het bleek een misvatting. Op haar website verklaarde ze vrijdag waarom ze stopt. ‘Ik miste de afgelopen tijd het plezier in wat ik deed en was steeds op zoek naar de noodzakelijke motivatie om er vol voor te gaan. Na lang wikken en wegen heb ik de knoop doorgehakt en ben ik eerlijk naar mezelf geweest en heb het besluit genomen om te stoppen met baanwielrennen.’
Ligtlee vierde twee jaar geleden in Rio de Janeiro haar grootste triomf. Ze greep goud op de keirin, een van oorsprong Japanse wielerdiscipline waarbij zes renners zes rondjes van 250 meter rijden. De eerste drie ronden dienen ze in een vaste volgorde, bepaald door het lot, achter een elektrische brommer te blijven. In de laatste drie ronden maken ze onderling uit wie het snelst de finish bereikt.
Alles-of-niets
Ligtee, een lange, fors gebouwde vrouw, stond allerminst bekend als een specialist op die tactische discipline. Ze koos vanuit de zesde positie achter de brommer brutaalweg voor de aanval. Ze pakte met twee ronden te gaan de koppositie en stond die niet meer af. ‘Een alles-of-nietspoging’, noemde ze de geslaagde sprint. ‘Alsof Kerstmis en Pasen op één dag vallen’, oordeelde de Duitse bondscoach René Wolff over de machtsgreep van zijn pupil, die tot haar 17de jaar vooral had uitgeblonken in het fietscross (bmx).
Ligtlee kon geen vervolg geven aan de overwinning. Een slepende knieblessure hield haar lang van de baan. Ze vond het moeilijk om met olympische roem om te gaan. Het ging mis met een relatie. Ze verwerkte de emoties door te veel te eten. Haar overgewicht kwam haar prompt op kritiek te staan van de opvolger van Wolff, bondscoach Bill Huck. ‘Een kuttijd’, noemde ze periode na Rio afgelopen maart in Trouw. ‘Ik heb op het punt gestaan te kappen.’
Slechts één keer proefde Ligtlee na de Zomerspelen nog van het succes. Bij de WK baanwielrennen in Apeldoorn veroverde ze in maart brons op de 500 meter, haar enige medaille sinds Rio. Ze had van haar coaches op haar thuisbaan mogen meedoen met een wildcard, omdat ze hoopten dat Ligtlee de motivatie voor topsport zou terugvinden.
Lees ook
Tranen bij Elis Ligtlee: ‘Kan ik het nog wel?’
Ineens, bijna vanuit het niets, komen er tranen. Olympisch kampioen Elis Ligtlee (23) heeft zojuist op het NK baanwielrennen in Alkmaar een kleurloze finale op de keirin gereden, het onderdeel waarop ze goud pakte in Rio de Janeiro.
Elis Ligtlee klimt langzaam uit het dal
De olympische roes van Elis Ligtlee, goud op de keirin in Rio, werd ruw verstoord door een gemene peesblessure. Na zeven maanden maakt ze de eerste serieuze meters en kan ze weer lachen.