Parlementslid en meesteroplichter Jean-Pierre Van Rossem (1945-2018) is overleden

‘Ik heb van alles spijt. Maar als ik het anders had gedaan, dan was het nooit zo boeiend geweest’, zei hij in een van zijn laatste interviews.

Jean-Pierre Van Rossem was meesteroplichter. En beursgoeroe, parlementslid, Formule 1-baas en provocateur. Hij was Thierry Baudet, Johan Derksen en Bernie Madoff in één persoon. Vrijdag werd bekend dat hij op 73-jarige leeftijd is overleden. Afgelopen dinsdag bleek de zwaarlijvige Van Rossem ziek uit zijn appartement in Kapelle-op-den-Bos te zijn getakeld. Dat hij 73 jaar is geworden, is bijna een wonder. Van Rossem rookte acht pakjes sigaretten per dag. ‘Ik kan geen kwartier zonder sigaret.’ Vorig jaar leek hij al op sterven na dood. Begin 2017 riep hij dat hij wel klaar was met leven. ‘Ik heb euthanasie aangevraagd. Voor het einde van het jaar zal het genoeg geweest zijn.’ 

Ingenieuze cijferaar

Er kwam echter nog een jaar van pieken en dalen bij. Vorige maand stond Van Rossem nog in alle Belgische kranten. Hij werd toen opnieuw tot een celstraf van twee jaar veroordeeld, plus een boete van 12 duizend euro en verbeurdverklaring van 390 duizend euro aan middelen vanwege witwassen, valsheid in geschrifte en oplichting. Hij had al zeven keer blut moeten zijn geweest, maar wist er altijd een rijkeluislevensstijl op na te houden. In 2000 reed hij met een van zijn Ferrari’s tegen een stadsbus aan. ‘Ik rijd al heel mijn leven 300 kilometer per uur en kom nu een ongeval tegen met 30 per uur. Dat is toch godgeklaagd.’

De in Brugge geboren Van Rossem was een ingenieuze cijferaar. Hij studeerde wiskunde en economie aan de universiteit van Gent, waar hij ook promoveerde op een proefschrift met de titel Omloopsnelheid van het geld. Hij kreeg een beurs om in de Verenigde Staten econometrie te studeren. Hier maakte hij econometrische modellen waarmee hij zei de oliecrisis van 1974 te hebben voorspeld. Omdat de politiek de schouders ophaalde over zijn voorspellingen, besloot hij een eigen beleggingsinstelling op te richten onder de naam Moneytron. Deze zou dankzij een supercomputer veel hogere rendementen halen dan elk ander fonds. Vele rijken stroomden toe, onder wie naar verluidt ook de Belgische koninklijke familie. Zijn vermogen werd in die tijd geschat op omgerekend 700 miljoen euro. Hij gebruikte het geld voor de aankoop van één jacht, twee privéjets en 108 Ferrari’s.

Veroordeeld

Hij slaagde erin continu in de publiciteit te blijven – als journalist bij Humo, als eigenaar van de Formule 1-racestal Onyx en als rokkenjager. In 1990 bleek voor het eerst dat hij de boel had belazerd. Wegens valsheid in geschrifte en het uitschrijven van ongedekte cheques en het uitgeven van fake-aandelen werd hij veroordeeld tot een celstraf. Maar een jaar later was hij weer vrij. Hij schreef een aanklacht tegen de staat onder de titel Staat in staat van ontbinding, die een bestseller werd. Er volgden andere boeken, Hoe word ik stinkend rijk? en Gevangenisdagboek, die eveneens een groot succes werden. 

Hij besloot zijn populariteit uit te buiten en ook in de politiek te gaan. Met zijn eigen libertijnse partij R.O.S.S.E.M. haalde hij vier zetels in het Belgische parlement, waar hij voor veel opschudding zorgde. Bij de beëdiging van koning Albert in 1993 riep hij luidkeels ‘Vive la République Europe!’ In 1995 werd de multimiljonair opnieuw veroordeeld wegens bankbreuk en oplichting, omdat de rechter bewezen achtte dat Van Rossems Moneytron-beleggingssysteem bedrog was. Dit keer ging hij voor vijf jaar de cel in. Beleggers kregen compensatie voor hun verliezen, en zijn vermogen, waaronder zes Ferrari’s en een Lamborghini, werden verbeurd verklaard. 

Balkenende

Na twee jaar kwam hij echter weer vrij en bleef hij de elite bestoken. Zo noemde hij Jan Peter Balkenende op de televisie ‘een lul’. In 2014 deed hij opnieuw mee aan de verkiezingen, maar dit keer met minder succes. Van Rossem schepte op met meer dan duizend vrouwen het bed te hebben gedeeld, onder wie ook ministersvrouwen. Hij trouwde twee keer en kreeg met beide vrouwen één zoon. ‘Ik ben geen gangster: ik heb niet meer gesjoemeld dan de gemiddelde bankier. Het enige verschil is: ik had geen zeven ministers in mijn zak.’