Het liefdeloze huwelijk tussen de Vlaams-nationalistische N-VA en premier Michel bleek niet bestand tegen ‘Marrakech’
Het huwelijk had al veel turbulentie overleefd, maar ondanks allerlei pogingen om nog nader tot elkaar te komen, is de scheiding nu toch een feit. De Vlaams-nationalistische N-VA heeft de Belgische regering dit weekeinde verlaten. Premier Charles Michel gaat verder met een minderheidskabinet.
Zoals vaker bij scheidingen wil geen van de partijen schuld dragen. De N-VA houdt vol dat er niet meer viel te praten met de premier. Zij had duidelijk gemaakt niet te kunnen leven met het VN-migratiepact, maar Michel hield voet bij stuk, en zei dat hij tóch naar Marrakech ging om dat pact te tekenen. ‘Ze hebben ons eruit geduwd’, zei N-VA-voorzitter Bart De Wever zaterdagavond tijdens een persconferentie. Kort daarna liet Michel weten dat de N-VA tot geen enkel compromis bereid was en zijn regering zelf heeft verlaten.
Wat is het pact van Marrakech?
Het pact van Marrakech trekt een spoor van politieke onrust door het Westen. Maar wat is het eigenlijk voor akkoord? Voor welk probleem is het een oplossing? En waarom is er discussie over?
Het is opmerkelijk dat de N-VA plotseling zo’n principiële toon aanslaat. Er wordt al twee jaar aan dat migratiepact gewerkt. Anderhalve maand geleden was er nog geen vuiltje aan de lucht. Pas toen Oostenrijk liet weten het pact niet te ondertekenen, begon de N-VA te morren. Dat heeft alles te maken met de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober. De N-VA zag veel stemmen naar Vlaams Belang gaan en besloot vervolgens keihard in te zetten op thema’s als migratie en identiteit. ‘Marrakech’ zou allemaal rechten aan migranten toekennen, stelde de N-VA vanaf dat moment. En wie was de beschermer van de Belgische landsgrenzen? De N-VA uiteraard.
Grote verzoener
Maar ook de partij van de premier, de Franstalige Mouvement Réformateur (MR), leed op 14 oktober behoorlijk verlies. Er werd in Wallonië al langer gemopperd dat Michel naar het pijpen van de N-VA danst. Daarom besloot de premier zich niet langer op te stellen als grote verzoener; hij zou zelf gaan aanvallen en scoren.
Daar bleek het toch al liefdeloze huwelijk niet tegen bestand. Na een korte periode van kibbelen werd de stekker er dit weekeinde definitief uitgetrokken. Michel heeft zondag de drie N-VA-ministers vervangen voor andere leden uit zijn coalitie en gaat verder als een minderheidskabinet.
Dat wordt nog een hachelijk avontuur, want zijn regering heeft nu voor elke beslissing de steun van de oppositie nodig. Die kon hij wel krijgen voor het VN-migratiepact, maar als het om sociaal-economische dossiers gaat, wordt het een stuk lastiger. De groenen en de socialisten lieten zondag al weten dat Michel niet op hen hoeft te rekenen. Bij dergelijke thema’s zal toch de N-VA de helpende hand moeten bieden – maar dan nu vanuit de oppositiebankjes.
De N-VA heeft de komende maanden echter wel iets anders aan het hoofd: in mei zijn er verkiezingen en Vlaams Belang heeft de messen al geslepen. Maar in haar drang de kiezer binnenboord te houden die zich zorgen maakt over migratie, heeft de N-VA een andere groep ferm tegen het hoofd gestoten. De N-VA heeft jarenlang gewerkt aan haar imago van betrouwbare bestuurspartij. De kiezer die daar belang aan hecht, zal zich nog eens extra achter de oren krabben na de strapatsen van de afgelopen weken.
Lees ook:
Marrakech opgetogen over migratiepact, nu moet het nog in praktijk worden gebracht
Terwijl in België dit weekeind nog bijna de regering viel over het VN-migratiepact, overheerst in Marrakech blijdschap en opwinding. Bijna 180 landen zijn maandag wél aanwezig in de Marokkaanse woestijnstad om de overeenkomst te steunen.