Direct naar artikelinhoud
NieuwsBelegger zegt sorry

Amerikaanse belegger verspeelt 150 miljoen dollar en maakt sorry-video

Hoe biecht je als belegger op dat je je 290 cliënten in één klap 150 miljoen dollar armer hebt gemaakt? Maak van YouTube je biechthokje, moet de hedgefondsbaas James Cordier uit de Amerikaanse staat Florida hebben gedacht.

James Cordier spreekt in de excuus-video die hij de wereld in stuurde.

In een inmiddels viraal gegaan filmpje, door persbureau Bloomberg het ‘hedgefonds-equivalent van een gijzelaarsvideo’ genoemd, blikt Cordier de camera in vanuit een bruin leren stoel, vouwt zijn door manchetknopen en gouden horloge omlijste handen ineen en kondigt het slechte nieuws aan: zijn hedgefonds én de miljoenen van zijn klanten zijn ten onder gegaan. ‘Jullie zijn mijn familie’, zegt hij met een snik in de stem, ‘en het spijt me dat deze monstergolf onze boot heeft doen kapseizen’.

Met ‘monstergolf’ (‘rogue wave’) bedoelde Cordier de prijsstijging op de Amerikaanse aardgasmarkt die vorige week woensdag veel beleggers schipbreuk deed lijden. Aardgas werd woensdag 18 procent duurder, de sterkste stijging in acht jaar tijd, na voorspellingen over een veel strengere winter dan eerder gedacht.

‘Naked call’

Optiebelegger Cordier had gegokt dat de prijs van aardgas zou dalen. Tot overmaat van ramp gokte Cordier ook nog eens met opties die hijzelf niet bezat, via een zogeheten ‘naked call’ of ‘ongedekte call-optie’, een riskante strategie die hij zelfs had aanbevolen in zijn boek voor beleggers, The Complete Guide to Option Selling. Doordat de prijs van aardgas onverwacht sterk steeg, was Cordier verplicht om de opties alsnog in te kopen, maar dan tegen een veel hogere prijs, om ze daarna meteen tegen een lagere prijs weer van de hand te moeten doen. En zo spoelde Cordiers monstergolf in een klap 150 miljoen dollar (131 miljoen euro) aan investeringen weg.

In het tien minuten durende filmpje biedt een betraande Cordier zijn excuses aan. Zijn klanten zijn ‘als familie’, vertelt Cordier. Een cliënt uit Kansas City krijgt een bedankje voor ‘de barbecuesaus’, hij vertelt ‘Kurt en Grace uit Michigan’ hoe het hem spijt dat hij nooit op hun uitnodiging is ingegaan om samen op baars te gaan vissen, terwijl een cliënt uit Marseille te horen krijgt dat die gezamenlijke vakantie aan de Rivièra er helaas niet inzit. ‘Het spijt me zo’, zegt Cordier in zijn met scheepstermen doorspekte mea culpa, ‘dat ik ons schip niet drijvende heb kunnen houden’.