Patty Brard kan iets wat anderen niet kunnen, en dat is schaamteloos mensen fotograferen

Ik ben trots op mijn heimelijk genoegen-tv-programma, omdat ik het idee heb dat niemand anders ernaar kijkt. Ook niet heimelijk. Er zijn hele volksstammen die toegeven dat ze enorm genieten van Temptation Island of De rijdende rechter, maar ik heb nog nooit iemand uit mijn omgeving horen opbiechten dat hij naar Het perfecte plaatje kijkt.

Ik wel. Ik kijk naar Het perfecte plaatje, sterker nog, ik kijk het terug als ik het heb gemist en die eer valt maar weinig programma’s toe.

In Het perfecte plaatje moeten BN’ers met elkaar strijden, uiteraard, en de tak van sport is ditmaal de fotografie. Nu denkt bijna elke BN’er dat hij naast presentator/tv-kok/acteur ook vast een verdienstelijk kunstenaar zou zijn, en al helemaal in de fotografie, want daar heb je toch alleen een camera voor nodig. Dus de beroemdheden in dit programma gaan er helemaal voor. Ze vinden elke opdracht ontzettend tof om te doen en dat zeggen ze ook de hele tijd. Daar moet je even doorheen, als kijker.

Het fijne is dat iedere BN’er de fotograaf is die je denkt dat hij zou zijn. Patty Brard kan niet scherpstellen. Herman den Blijker schiet maar wat raak. Lieke van Lexmond wil gewoon mooie beelden maken. Ryanne van Dorst maakt graag portretten van zichzelf, naakt, liggend op de grond, haar lichaam bedekt met slierten gekookte spaghetti. Dat kun je van tevoren bedenken, en het stemt tevreden als dat ook zo blijkt te zijn.

Maar. Er zit ook een verrassend element in het programma, anders zou het niet leuk zijn. Alleen maar bevestigd worden in je beeld van Herman den Blijker is ook niet alles.

Het verrassende element is Patty Brard. De ontwikkeling van Patty Brard, moet ik zeggen.

Oké, ze deed er vijf afleveringen over om te leren scherpstellen, terwijl de experts haar toch constant uitlegden hoe dat moest, met een enorme gesponsorde Canoncamera met het logo overdwars in beeld.

Maar Patty kan iets wat de anderen niet kunnen, en dat is schaamteloos mensen fotograferen. Meestal gaat ze daarbij om onverklaarbare redenen op haar buik liggen. Maar het werkt. Je ziet de onbekende zwerver die ze in het park als model vraagt, én Waylon die ze backstage fotografeert, én een troep brandweermannen over wie ze een reportage moet schieten, én de twee baby’s die poseren voor haar babyshoot – je ziet ze allemaal denken: jeetje, dat is Patty Brard en ze ligt op haar buik met een camera en ze roept heel directief allemaal dingen naar me. Laat ik maar doen wat ze zegt.

En dat werkt. Ze maakt de ene topfoto na de andere.

Patty Brard heeft aan alle talentenshows voor beroemdheden meegewerkt. Ze danste op het ijs, dook van de hoge duikplank, rankte met de sterren. Maar als fotograaf heeft ze eindelijk iets aan haar Patty Brarderigheid.