Direct naar artikelinhoud
lezersbrievenkernenergie

Fijn dat debat over kernenergie weer begonnen is

Het debat over kernenergie is weer losgebarsten en de Volkskrantlezers lusten er wel pap van.  

De kerncentrale Tihange, een van de twee kerncentraleparken van België.Beeld Bart Leye

Dankzij Arjen Lubach is de discussie over kernenergie, een onderwerp waar al decennialang een taboe op rust, weer geopend. Vrijwel niemand had zo’n revolutionair initiatief verwacht van de progressieve VPRO die Lubach, tegen de overwegend linkse verdrukking in, de gelegenheid heeft geboden zijn afwijkende standpunt te verdedigen. Niets dan lof voor de moed van de redactie van ‘Zondag met Lubach’ en de directie van de VPRO. Eindelijk is een discussie opengebroken die jarenlang muurvast zat. Met geloofwaardige argumenten heeft Lubach aangetoond dat kernenergie, als alternatief voor wind- en zonne-energie, eigenlijk nog helemaal niet zo’n gek idee is. Zelfs als de totale oppervlakte van Nederland volgebouwd zou worden met windmolens en zonnecellen, dan nog zou dat bij lange na niet genoeg zijn om op nationaal niveau in onze behoefte aan elektrische stroom te voorzien.

Het voorbeeld van Fukushima, waar vijf jaar geleden een tsunami circa 19 duizend slachtoffers eiste en slechts één persoon overleed als gevolg van radioactieve straling, toont aan dat de emoties rond de veronderstelde onveiligheid van kernenergie een veel grotere rol spelen dan de bewezen feiten. Lubach toonde aan dat het voornaamste bezwaar, de opslag van kernafval, eenvoudig kan worden opgelost met behulp van aangepaste zeecontainers en gebouwen die de buitenwereld afgeschermd houden van straling.

We moeten beseffen dat investering in voldoende milieuvriendelijke toepassingen onvermijdelijk een enorme aanslag op onze staatskas zal zijn. Nu de aardgaswinning in Groningen op z’n eind loopt, zijn we sowieso aangewezen op een deugdelijk alternatief. Als we ons aan het Parijse Klimaatakkoord willen houden, zullen we de CO2-uitstoot tot een absoluut minimum moeten beperken. Wat we daarom in ieder geval moeten vermijden, is een terugkeer naar fossiele brandstoffen als steenkool en bruinkool.

Gosling Wiersma, Amsterdam Zuidoost

Nucleaire proliferatie

In het dossier ‘Kernenergie op de agenda’ geeft George van Hal (10 november) een aantal voor- en tegenargumenten voor kernenergie. Bij de tegenargumenten wordt niet genoemd het risico van nucleaire proliferatie: het gebruik van nucleaire materialen uit de productie van kernenergie voor het maken van massavernietigingswapens. Dit wordt wel vermeld in eerdere discussies over kernenergie, zoals in het rapport ‘Fact Finding Kernenergie’ (SER Rapport ECN-B-07-017 september 2007). De vraag is of het International Atomic Energy Agency (IAEA) dit risico voldoende kan beperken (zie o.a. ‘De link tussen kernenergie en kernwapens’, Laka 2006).

Klaas van den Berg, Enschede

Hoezo geen kernenergie nodig?

Van het huidige elektriciteitsgebruik is ongeveer 10 procent zonne- en windenergie. Als alles mee zit wordt dit de komende 10 tot 20 jaar 50 procent. Al het vervoer in Nederland zal over 20 jaar elektrisch zijn. Om schoon waterstofgas te maken is ook elektriciteit nodig. Dit betekent een verdubbeling van de huidige behoefte. Tegelijkertijd wordt de bebouwde omgeving van het gas afgehaald en dit vereist nogmaals een verdubbeling van het aantal elektriciteitsopwekkers gedurende ruim 6 maanden in het jaar. Ook zal het vliegverkeer sterk toenemen en gaat men in de toekomst kerosine maken met behulp van elektriciteit. Door dit alles krijgen we in het jaar 2050 een elektriciteitsbehoefte die 5 à 6 maal groter is dan het huidige verbruik en zal kernenergie hard nodig zijn. Wie zegt dat kernenergie te duur wordt, moet zich wel realiseren dat zonne- en windenergie alleen op gunstige dagen (met zon en wind) bijna gratis wordt, terwijl kernenergie op alle momenten leverbaar is tegen een redelijke prijs.

Franz Borsje, Sleeuwijk

Waar blijft kernafval?

Het artikel met de belangrijkste argumenten op een rij voor en tegen kernafval lijkt vooral gebaseerd op de opvattingen van een beperkt aantal experts, onder wie reactorfysicus Kloosterman van de TU Delft. Onder het kopje ‘Kernafval blijft een groot probleem’ staat dat naar ondergrondse opslag van radioactief afval veel onderzoek is gedaan, waaruit volgens Kloosterman zou blijken dat dit technisch mogelijk en veilig is. Er is weliswaar veel onderzoek naar locaties voor permanente opslag gedaan, maar op dit moment is er in heel Europa nog geen locatie voor hoog radioactief afval in gebruik. Finland werkt aan ondergrondse opslag in graniet (opening gepland in 2020). De door Duitsland gefavoriseerde opslag in zoutmijnen blijft onder geologen omstreden vanwege het risico dat grondwater het zout binnen dringt en oplost.

Daarnaast mis ik informatie over de hoeveelheid CO2-emissie over de hele levenscyclus van een kerncentrale.

Kristiane Schmidt, Waalre