De Ajax-fans zijn om: ook ten Hag heeft een lied verdiend

De trainer van Ajax heeft een naam in makkelijk zingbare brokken: E-rik ten Hag, E-rik ten Hag, en zo tot in het oneindige, in verschillende toonhoogten en tempo. De trainer, bijna een jaar bij Ajax, is zelden lyrisch bezongen. Woensdag, toen de nacht bijna viel over Lissabon, was het zover, toen supporters het licht zagen in Estadio da Luz.

Eerst zaaide Ten Hag ideeën in de vruchtbare, doch moeilijk te bewerken bodem die Ajax is. Nu is de tijd van oogsten aangebroken, vooral op het Europese veld van eer. Eerst kregen met name spelers lof toegezwaaid. Puike selectie. Tadic, De Ligt, Frenkie de Jong. Alsof hij, Ten Hag, ze niet opstelt. Alsof hij en zijn assistenten geen strijdplan bedenken. En dus liep hij alleen naar het supportersvak na de 1-1 tegen Benfica. Ruim drieduizend supporters zongen: E-rik ten Hag. Hij zwaaide en klapte.

Gouden jaren rond 1995

Dat is een beeld met historische waarde, dat herinneringen oproept aan de gouden jaren rond 1995. Toen was het normaal dat in elk geval de spelers na het douchen terugkeerden naar het veld, waar de supporters vanwege veiligheidsprotocol nog in hun vak verbleven. In Triëst (AC Milan), Madrid, Dortmund of Athene was het stadion verder al goeddeels leeg en lieten voetballers van toen de loftuitingen van de aanhang over zich heenkomen als een verkwikkend buitje: Overmars, Rijkaard, De Boer, Finidi, Davids, Seedorf, Kluivert, Blind.

Twee van hen zijn nu directeur: Edwin van der Sar en Marc Overmars. Ook zij halen af en toe applaus op. Zij gingen de kleedkamer in en vroegen de voetballers terug te keren naar het veld, om de supporters te bedanken. Ook Erik ten Hag liet zich dus bejubelen. Hij is bekritiseerd om zijn accent, om zijn geringe uitstraling. Hij zou niet passen bij het mondaine Ajax. Misschien is dat in zekere zin nog steeds zo, hoewel het succes smeerolie is voor zijn verbale en non-verbale communicatie.

Elite

Barcelona, Real Madrid, Bayern München en andere clubs, ze zijn al helemaal of bijna zeker van de achtste finales in de Champions League. Ze behoren tot de vaste kliek der groten. Elk jaar voegen een paar andere clubs zich bij de steeds rijkere elite. Porto vaak, of Sjaktar Donetsk. Nu is Ajax dichtbij. Eigenlijk kan het niet meer mislopen voor de nummer twee, door vier punten voorsprong op Benfica. Alleen als Benfica over bijna drie weken wint in München en Ajax in Athene gelijkspeelt of verliest van het puntloze AEK, kan het nog spannend worden. Zelfs de eerste plaats is nog haalbaar, met Bayern in het slotduel te gast.

Ajax voetbalde in 2005-2006 voor het laatst in de achtste finales van de Champions League. PSV lukte dat drie seizoenen geleden nog, toen de huidige landskampioen op 15 maart 2016 na strafschoppen werd uitgeschakeld door Atlético Madrid. Ajax zal bij plaatsing de barrière van 60 miljoen aan bruto verdiensten passeren, het hoogste bedrag ooit door een Nederlandse club verdiend in de Champions League.

De Ligt

Zie de spelers groeperen rond doelman André Onana, die eerst in de fout ging bij de 1-0 en letterlijk in de slotseconde een redding verrichtte die bij 1-1 de nederlaag voorkwam. Iedereen omhelsde hem. ‘De kracht van dit team is dat we echt een team zijn’, zegt aanvoerder Matthijs de Ligt na afloop. ‘We strijden voor elkaar. Dat is heel belangrijk in zo’n wedstrijd.’

De Ligt is 19 jaar en bezigde, toen het ging om het opbeuren van Onana na zijn blunder, wijsheden als: ‘Ik heb de eerste helft laten aflopen. Toen we het veld opgingen voor de tweede helft, zei ik tegen hem: luister, iedereen maakt foutjes. Het enige wat ik van je wil zien is dat je met vertrouwen keept, dat je uit je doel komt, dat je cornerballen probeert te pakken. Het is typerend dat hij zo’n bal pakt dan. Je ziet ook jongens groeien.’

Kantelwedstrijd

Ajax begon eind juli aan een ongewis avontuur: de Champions League bereiken na zes voorrondeduels, luidde de doelstelling. Nu, ruim drie maanden later, is het al niet eens meer bijzonder dat de Europese overwintering in de Europa League na vier duels in de groepsfase reeds is afgedwongen. Het doel is nu: meer. De Ligt: ‘We zijn heel dichtbij, maar we zijn er nog niet. We verrassen onszelf ook soms, met de manier waarop we voor de dag komen, met acht punten uit vier. Dit was een kantelwedstrijd. Nederlanders willen altijd voor de overwinning gaan, maar soms is een gelijkspel een heel goed resultaat. Het is nu zaak om het af te maken.’

De aanvoerder was schor. Hij ging voor in de strijd. Nee, hij was zich van geen kwaad bewust, toen hij met de armen vooruit spits Jonas torpedeerde bij een kopduel. ‘Ik kop de bal en hij springt tegen me aan. Misschien dat het er anders uitzag. Je moet misschien over het randje spelen soms. Het is belangrijk om te laten zien dat wij er ook zijn.’