Direct naar artikelinhoud
Mediapersoonlijkheid van het jaarGouden Twan

Vorig jaar was hij nergens in deze ranglijst te bekennen, dit jaar is de gouden Twan naar hem vernoemd

Al tien jaar kiest de Volkskrant onverbiddelijk de mediapersoonlijkheid van het jaar. Van een gedumpte columnist tot bijbeunende boerkoppelaar: telt u met ons mee af?

Vorig jaar was hij nergens in deze ranglijst te bekennen, dit jaar is de gouden Twan naar hem vernoemd
Beeld Studio V

40. Kevin B. (-)

‘Whahaha’, antwoordde Kevin B. volgens de appjes die in het rechtbankverslag waren terechtgekomen. Was het een goede grap waar B. zo hard om moest lachen? Dat ligt maar net aan je gevoel voor humor. ‘Jouw lul wil ik elke dag’, had ene Gordon H. geappt.

‘Je gaat er aan vriend’, stuurde Gordon aan Kevin slechts een paar weken later. Gordon schreef op Instagram dat hij was bedonderd door een oplichter met een dubbelleven. Heel even was Kevin B. een van de meest besproken mensen van het land, waarna hij weer terug de obscuriteit in ging, waar oplichters met dubbellevens zich doorgaans het fijnst voelen. Voor Gordon H. was het helaas niet het eerste of het laatste liefdesdrama (zie #8).

39. Jan Dijkgraaf (-)

Na een jaar afwezigheid is de allround mediaman weer terug in deze Gouden-opstelling; nu als ad-hoc-semi-voorganger van de Nederlandse Gouden Hesjes, type sympathieke collega met verkeersregelaarcomplex die op de kerstborrel als vanzelf toeziet op het opruimen en in toom houden van overenthousiaste drinkers. Zoals zoveel rond de gilets néerlandais is hij bedreven in hineininterpretieren: zo leest hij in de toch vrij algemene tekstregel ‘die laat je in hun waarde’ uit het door hem ingebrachte hesjeslijflied 15 miljoen mensen een terugverlangen naar ‘een land waar de kloof tussen regering en bevolking niet zo groot is; waar uitslagen van referenda niet werden genegeerd’.

38. Sylvana Simons (16)

Twee jaar geleden alweer, de Gouden Sylvana. Nu is de Bij1-lijsttrekker de lijstduwer van een ander, maar Sylvana Simons blijft onderwerp van het type gesprek dat in no-time ontspoort. Sylvana, demon of diva heet de IDFA-documentaire die over haar werd gemaakt. Toen de VARA gids het waagde haar op de cover te zetten, regende het opzeggingen. Demon, diva, taaie.

37. Ed Nijpels (-)

VVD-coryfee en ‘klimaatfanaat’ (aldus Elsevier) Nijpels liet de temperatuur in de toch al hete zomer van 2018 flink oplopen toen hij in EenVandaag achteloos liet weten dat hij in de jaren tachtig een relatie had met – hier past tromgeroffel – Linda de Mol. ‘Linda was toen een jaar of 20, ik was 32.’ Zij ontkende, of wist zich, beter gezegd, alleen een etentje te herinneren. Nijpels deed er daarna het zwijgen toe, jammer genoeg. De waarheid zal wel weer ergens in het midden liggen.

36. Dave Roelvink (-)

2018 was, zo verwoordde Dave Roelvink het zelf, ‘het zwartste jaar’ uit zijn leven ‘tot nu toe’. Nadat hij ’s nachts met iets te veel bacootjes in zijn bloed over de ring van Amsterdam was geschoten, kreeg hij een taakstraf en rijontzegging. En toen ging oma Dien ook nog eens dood.

Dit jaar hadden we getuige moeten zijn van de wederopstanding van de Dries-dynastie. In deze krant kondigde vader Roelvink een heuse ‘herpositionering’ aan. Voortaan zouden we bij de naam Dries denken aan Grote Zanger, niet meer aan Gele Zwembroek. Dat het hem bittere ernst was, bewees hij al door elke ochtend op NPO Radio 1 te bellen met Sven Kockelmann.

Maar de inkt van het grote herpositioneringsinterview was nog niet droog of oogappel terrible Dave werd na zijn dollemansrit klemgereden door de politie. We leerden Dave in 2014 kennen als de jongen die samen met vrienden een Noord-Hollandse villa leegroofde tijdens een zuip- en seksfestijn, maar door zijn deelname aan Expeditie Robinson in 2016 leek hij even toch best een gouwe gozer. Daves carrière moeten we, kortom, maar bezien vanuit een Hegeliaanse dialectiek van talent en taakstraf. Dan klinkt de toevoeging ‘tot nu toe’ best onheilspellend.

35. Domien Verschuuren (-)

Tegen de plaag van de aandachttrekkende ofwel om aandacht smekende radio-dj‘s was ook in 2018 geen serum voorhanden. Domien Verschuuren won de competitie dit jaar met een opvallende ziekmelding bij werkgever 3FM – hij werd ‘knettergek van al die anonieme schreeuwertjes die tegen je zeggen hoe kut je bent’ – en een transfer naar Qmusic. Zelfs Edwin Evers (die na 21 jaar stopte met zijn ochtendshow op Radio 538) had het nakijken. Zoals wel vaker was Giel Beelen de meest sneue plaatjesdraaier van het jaar, dat hoeft niet te worden uitgelegd, iedereen begrijpt het zo ook wel.

34. Seada Nourhussen (-)

Nourhussen stopte in november met haar column in Trouw omdat ze voor elk geschreven woord een duizendvoud aan racistische en seksistische bagger terugkreeg. De hoofdredacteur van het dagblad zei haar erg te gaan missen, maar Nourhussen, niet bepaald geboren met het behaag-gen, benadrukte onomwonden dat haar vertrek ook voortkwam uit het gebrek aan steun binnen de redactie. Ze is vaak confronterend en soms nodeloos onaardig, maar dat critici vooral een boze zwarte vrouw zien, bewijst ook het belang van haar strijd.

33. Eva Jinek (15)

Natuurlijk was er die ene columnist ergens in Limbabwe die zijn eigen bolle onderbuik liet leeglopen, omdat hij zich stoorde aan háár bolle buik, maar verder was het weer een gloriejaar voor Jinek. Stralend en messcherp zat ze tot vlak voor haar bevalling aan haar desk. En kort na de geboorte van Pax zat ze alweer bij De Wereld Draait Door om de Sonja Barend Award in ontvangst te nemen voor haar doorzaaggesprek met Farid Azarkan van Denk. Voor de tranen verontschuldigde ze zich nog, maar dat was nergens voor nodig.

32. Philip Freriks (-)

Toegegeven, het afscheid had door de VPRO wat zorgvuldiger kunnen worden geregisseerd, maar zo gek is het toch niet als een radioprogramma (OVT) na een tijdje afscheid neemt van een columnist – zeker als de man in kwestie vier-en-ze-ven-tig is?

‘Ontslag’, werd het genoemd en alle kranten, deze incluis, doken op de kwestie. Nee, over gebrek aan steun in de media hebben oude witte mannen ook lang na hun pensioengerechtigde leeftijd niets te klagen. Zoek zelf naar andere voorbeelden. Wij luisteren intussen voor de grap naar Van Kooten en De Bie, met hun geheel niet gedateerde jarentachtighit Ouwe lullen moeten weg:

Ouwe lullen moeten weg
Ouwe lullen moeten weg
Ouwe lullen moeten weg
Ouwe lullen staan alleen maar in de weg

31. Johnny de Mol (-)

De tv-presentator/zoon van John/neef van Linda verruilde Ibiza voor Lesbos en zette daar met succes een hulporganisatie voor vluchtelingen op. Vriend Ruben van Zwieten, dominee van de Zuidas, noemde hem in deze krant treffend ‘gewoon een hele mooie lul’.

30. Arjen Lubach (2)

We moeten het even hebben over het feit dat Arjen Lubach in een Gouden Luchtzak is beland. Nog steeds gaat zo’n beetje elk nieuwsonderwerp dat hij in Zondag met Lubach aanraakt viral, dus aan de tv- en theatermaker zelf kan deze plots ingezette daling niet liggen. Het zal de gewenning onzerzijds wel zijn. Jeroen Pauw die aan het einde van een item over xtc komt aangescooterd als dealer? Tuurlijk.  O, gewoon, Arjen Lubach bij Seth Meyers.

29. Erland Galjaard (21)

Erland Galjaard speelt al sinds zijn 7de piano. Zomaar een feitje dat viel te lezen in de reportage die het AD maakte over dj-duo Soulvation, bestaande uit Galjaard en iedereens favoriete muziekkenner Ronald Molendijk. Het tweetal trad die avond op in Goes op het feestje Thank Goes It’s Friday. Voor dat soort avonturen heeft Galjaard tijd sinds hij in maart afzwaaide bij RTL. (Met als laatste meesterzet de ruil Twan voor Tan, waarvoor deze ranglijst hem zeer erkentelijk is.) Inmiddels is zijn creative sabbatical al bijna voorbij, want John de Mol wil hem bij Talpa inlijven. Voor hoogstens drie dagen per week, zodat die handjes – thank Goes, pardon: God – nog geregeld de lucht in kunnen.

28. Rob Wijnberg (-)

Eerst wat rechtzetten: Rob Wijnberg wil zich nadrukkelijk distantiëren van de Trumpiaanse kritiek op journalisten. Tuurlijk, ze publiceren alleen maar hijgerige rommel, sensationele clickbait en irrelevante ranglijstjes (bijvoorbeeld over wie de meeste media-aandacht krijgt, bah). Maar ja, je moet je marketingtechnisch nu eenmaal tegen iets afzetten om jezelf op de kaart te zetten. En dat is gelukt: Wijnberg kan nog minstens een jaar in New York blijven wonen en aldaar het nieuws unbreaken. Wij ophefgeile broodschrijvers wensen onze man op Manhattan succes!

27. Samantha de Jong (-)

‘Barbie is dood’, tekende weekblad Story deze maand op. Samantha de Jong leeft gelukkig nog, na een instorting in verschillende bedrijven, te beginnen met een zelfmoordpoging in januari.

Zeker, ook wij lachten om het artikel met de kop ‘Pornoster Rolf en Mark Rutte zien elkaar wekelijks’. Maar het ging natuurlijk niet om Rolf Tangel, De Jongs (ex-)vriend die bijbeunde als tankstationmedewerker, en zijn ‘pompvriend’. Het ging om de geestelijke gezondheid van Samantha de Jong, al waren verschillende partijen – RTL, producent Warner Bros., het voormalige Eyeworks – dat in de loop der jaren even vergeten. Niemand die klaarstond om de vallende realityster op te vangen en tegen zichzelf in bescherming te nemen.

En ze was nog niet terug uit een Schotse afkickkliniek of een journalist van Story kroop omhoog uit het Haagse riool voor het zoveelste interview, dat in twee delen werd gepubliceerd. 2019 wordt haar jaar, zegt De Jong. Voor alle partijen, behalve de smerige Story natuurlijk, zou het beter zijn als wij daar helemaal niks van meekrijgen.

26. Tim Hofman (31)

Ja, dus? Dat die überschattige Nemr bang was om te sneuvelen zodra hij werd uitgezet naar Irak, daar had Klaas Dijkhoff geen boodschap aan hoor. ‘Niet netjes’ vond Lodewijk Asscher de stunt van Tim Hofman. Zomaar een levend mensenkind meenemen naar de Tweede Kamer om die arme politici op de gevolgen van hun beleid te wijzen. Wat een kutlul, die Hofman.

Net niet in de Gouden

Voor Eurosport-commentator Frank Kramer en zijn cultafscheid was helaas net geen plek in de overvolle Gouden. Hij bevindt zich in het gezelschap van onder meer Ronnie Flex (rehab, baby), Jeroen Pauw (lekker bezig), Tim den Besten (hysterisch bij Pauw), Jamie Li (boekophef), Tommy Wieringa (‘Dat werd tijd’), Heleen van Royen (seksdagboek), Sylvie Meis (fucking diamanten), Rutger Castricum (comeback), Rian van Reijbroek (#cyberrian), Robert Jensen (rechtse talkshow) en Freek van Noortwijk (volgens de bladen onverminderd seksueel actief).

25. Yvon Jaspers (-)

Criminelen boeren goed in Brabant, maar dat een kei-authentieke tv-presentatrice, die van die gekleurde laarsjes, blonde staartjes, schattige rokjes en ‘och!’ en ‘nou!’, óók een bietje sjoemelt, nee, dat kon de argeloze boerendatingshowkijker niet bevroeden.

In september beschreef dagblad Trouw hoe Yvon Jaspers zich mogelijk schuldig maakt aan belangenverstrengeling. Ze presenteert namelijk niet alleen programma’s over boeren, maar is tegelijkertijd het blakende en waarschijnlijk goedbetaalde uithangbord van een grote veevoederfabrikant. Die rollen laat ze misschien iets te veel in elkaar overlopen. Zoals de heel gewoon gebleven Jaspers zelf graag exclameert, bijvoorbeeld als een boer is vergeten koffie te kopen voor de logeerweek: ja, maar da kan toch hillemaol nie! 

24. Peter R. de Vries (38)

Maar liefst veertien plaatsen hoger dan vorig jaar. Waarom? Nou, misschien vanwege het proces tegen Holleeder, waarin De Vries getuige, verslaggever en deskundige ineen is. Woedend maakte The Freeze rechtsomkeert toen hij zijn schoenen moest uitdoen om door de beveiliging van de rechtbank te komen. Bovendien, tot grote zorgen van Amnesty International, kreeg getuige De Vries niet eens een krentenbol aangeboden van de rechtbank. Maar goed, hét mediamoment van de beste vriend van deze lijst was zijn roast van Humberto Tan, die even genadeloos als ongemakkelijk was. Iets met ‘opening van het NOS Journaal’, meer kunnen we er hier echt niet over zeggen.

23. Emile Ratelband (-)

Nederland liet zichzelf weer eens goed in de kaarten kijken tijdens het gezelschapsspel ‘Wat doen we met Emile?’. Negeren was eerst het devies; die Ratelband met zijn leeftijds- dan wel aandachtsobsessie was maar een gekkie toch? Maar ja, toen begonnen The Guardian en de BBC over hem te praten, en ook Stephen Colbert maakte grapjes over het getrimde baardje en het Tinder-profiel van ‘mister Tjakka’, en toen konden wij niet meer achterblijven. Toch? Hij zag er ook wel jong uit voor 69. En ja, over die transgenders had-ie een punt. Soort van. En toen bleek er ook nog een advocaat die er om puur juridische gronden wel een zaakje in zag. Nou, Matthijs en Jeroen wisten genoeg. Laten we meteen even kijken naar een fragmentje!

22. Margriet van der Linden (-)

Een kapsel is de spiegel van de ziel – en dat geldt zeker voor de kaketoecoupe van deze presentatrice. Van der Linden is scherp en ironisch, maar vooral heel erg aanwezig. Strak in het pak stortte ze zich dit jaar met M in de Bermudadriehoek die ‘het tijdslot van DWDD’ heet en al meerdere programma’s heeft opgeslokt. Wat vooral opviel en erg te prijzen is: de redactie slaagde erin een diverse talkshowtafel samen te stellen, met gasten die er anders uitzien dan, nou ja, Jan Mulder. Alleen daarom al is het fijn dat M een tweede seizoen krijgt.

21. Glennis Grace (-)

De vrouw die griezelig realistisch Whitney Houston kan simuleren op een scheepstoeter werkte zich onvoorstelbaar knap naar de finale van America's Got Talent, en dat leverde een onvergetelijke Holland-zing-een-woordje-mee-ervaring op, waarvoor hartelijk dank. Zoals dat meestal gaat met talentenshows, leverde dat geenszins wat voor gevolg dan ook op. Maar nou en, zoals Aaf Brand Corstius het verwoordde: hier is ze, Glennis Die In Amerika Is Geweest. Leukste bijvangst: dat je weer eens zag wat voor extreme lulbiootjes er van deelnemers worden gekleid.

20. Paul Vugts (-)

Criminelen met Marokkaanse wortels denken dat uit hun midden een kroongetuige zal opstaan, schrijft misdaadjournalist Paul Vugts in september in zijn krant, Het Parool. En dan: ‘In die paniek is bedacht dat het extra risico Paul Vugts uit de weg moet worden geruimd.’

Een half jaar woonde hij met zijn vriendin in een safehouse en dag en nacht was hij omgeven door beveiligers in kogelwerende vesten met machinegeweren. Net zoals Telegraaf-collega John van den Heuvel, ook bedreigd, bleef extra risico Paul Vugts kalm doorschrijven over zware misdaad, met de triomfantelijk opgestoken middelvinger van de man zonder angst.

19. Waylon (-)

Terug van weggeweest, want terug in de arena van het positiviteitscircus dat het Eurovisiesongfestival is. Gezellige vent Waylon maakte in Lissabon ruzie met het AD en De Telegraaf, want die hadden naar zijn zin te veel te zeiken, onder meer over de dansers die om de outlaw heen krumpten. Bij thuiskomst beschuldigde hij de verslaggevers onterecht van racisme en haalde hij nog een laatste ‘grapje’ uit met de pers: Waylon iedere vier jaar naar het Songfestival, zou dat niet lachen zijn? (...)

18. Boef (-)

Het laagje poedersuiker op de oliebollen was nog niet ingehard of rapper Boef bracht heel fatsoenlijk Nederland in rep en roer toen hij drie meisjes die hem met op oudejaarsnacht een lift gaven kechs (hoeren) noemde. Van Henk Westbroek tot Annabel Nanninga, van Peter R. de Vries tot Mattie Valk; de eerste lading pek en veren van 2018 was voor Boef. Later bood Soufiane Boussaadia (want zo heet hij) meerdere malen zijn excuses aan. Dat hij ook nog een andere kant heeft, liet Boef op Sinterklaasavond zien, toen hij kinderen in een asielzoekerscentrum in Katwijk verraste met 263 door hemzelf gekochte cadeaus.

17. René Froger (-)

Al voor de zomer stond onomstotelijk vast dat René Froger de prijs voor irritantste BN’er in het irritantste reclamespotje in de wacht ging slepen. Dikverdiend natuurlijk, die Loden Leeuw, met de door Froog himself bedachte schreeuw om negatieve aandacht (= ook aandacht!) ‘Ik ga naar Ailùùùv’. Budgetbrillenshop Eyelove had die reclame voor hun multifocááááááááááále brillen expres zo irritant gemaakt, toch? Mensen ergeren was absoluut nooit de bedoeling geweest, zwoer de Eyelove-directeur in een reconstructie in deze krant, maar heel erg vond hij de massa-afkeer óók niet. Voor straf is ‘Ik ga naar Ailùùùv’ nu de bekendste zin uit Froogs oeuvre.

16. Jerry Afriyie (-)

Als voorman van Kick Out Zwarte Piet was Jerry Afriyie dit jaar nog meer in het nieuws dan ooit. Wrang hoogtepunt was de bijzonder genante uitzending van RTL Late Night waarbij Afriyie in eerste instantie genoegen moest nemen met een plekje op de reservebank, terwijl blokkeerfries Jenny Douwes aan tafel bij de grote mensen haar verhaal mocht doen. Maar uiteindelijk droeg het, in combinatie met de protesten en een op dialoog gebaseerde campagne, bij aan Afriyie’s doel: steeds minder mensen vinden dat Piet zwart moet zijn.

15. Youp van ’t Hek (-)

Het had weinig gescheeld of deze lijst had De Gouden Lul geheten, naar het archetype van de oudmediale grijsaard die van kroegpraat zijn verdienmodel heeft gemaakt. U vindt hem hier op nummer 15, en op nummer 2 in een nog meer geconcentreerde variant. Het type dat stug op zijn barkruk blijft zitten en helemaal vergeet het hoofd voorzichtig eens naar buiten te steken, om te voelen of daar misschien een andere wind waait. Deze stamgast wordt getolereerd in zijn eigen hoekje, omdat hij anders maar op straat rondhangt. Eigenlijk heel aardig van NRC Handelsblad.

Pisnicht, poot, flikker, hoeren, geldgleuven, hockeydoos, maffiasloerie: Youp durfde het ook dit jaar weer allemaal te zeggen. ‘Duidelijke taal’, noemt hij dat. Opvallend is dat wanneer de columnist over zijn eigen demografische groep schrijft, oude mannen, dat hij zijn soortgenoten gewoon ‘oude mannen’ noemt. Youp wil toch niet beweren dat dat óók scheldwoorden zijn?

14. Patty Brard (-)

Op het Gouden Televizier-Ring Gala gaf Patty Brard, net een verbijsterend aantal kilo’s afgevallen, aan haar jongere collega’s advies over de ‘vaak vernederende en soms ook fysiek pijnlijke weg’ die ze nog zouden afleggen. Een van de vele hoogtepunten van zelfspot: Brard die in Sterren dansen op het ijs een spagaat deed, met haar commentaar: ‘Dat sterretje kwam wel heel dicht op het ijs!’

De triomfantelijke schaamteloosheid stond symbool voor haar zoveelste wederopstanding en alomtegenwoordigheid. AD berekende dat zij de BN’er is met de meeste deelnamen aan spelletjesshows ooit: veertien. Vorig week nog won Patty Het Perfecte Plaatje. En Twan Huys deed een beroep op Brard om wekelijks langs te komen bij RTL Late Night om de kijkcijfers op te krikken. De Gouden Patty is, kortom, niet ver weg meer.

13. Gerrit Hiemstra (-)

Friese klimaatkanjer en weerman van de NOS die het met een tweetje voor elkaar kreeg dat Thierry Baudet er op aandrong dat hij zou worden ontslagen. Dit nadat Hiemstra gehakt had gemaakt van een theorietje van de voormalige student rechten over klimaatverandering. Hiemstra is, zeg maar, het tegendeel van een blokkeerfries. Hij houdt andersdenkenden niet tegen, maar gaat onverstoorbaar en kalm met ze in debat. Gerrit Hiemstra is de Fries van het jaar.

12. Ellie Lust (-)

Al tijden de publiekslieveling van Wie is de Mollend Nederland (‘etherdiscipline’, weet u nog?). 2018 was het jaar dat politiewoordvoerder Ellie Lust definitief tot BN’er verwerd. Haar programma Ellie Op Patrouille deed het zo goed dat Avrotros prompt besloot een tweede seizoen te maken. Als een jaloers vriendje besloot de politie dat Ellie haar werkzaamheden als woordvoerder niet kon combineren met haar nieuw verworven bestaan als Bekende Lust en gaf haar de keuze: of zij eruit, of jij eruit. Waarop Ellie gedecideerd haar spullen pakte en het pand verliet. Kop omhoog, borst vooruit, geheven middelvinger.

11. Nadia Moussaid (-)

Als vervanger van Eva Jinek bleef ze met speels gemak overeind. Iedereen was laaiend enthousiast, behalve een strontjaloerse tv-recensent die in het AD de stelling opwierp dat Moussaid in de media niet luid werd bekritiseerd omdat ze ‘bloedmooi’ is. Genoeg over haar (#9) en graag meer over Moussaid, de nieuwkomer van het jaar die, zoals wij een beetje verliefd meteen al voorstelden, in 2019 een eigen talkshow moet krijgen.

10. John de Mol (29)

Tja, een medialijst zonder John de Mol is als een kerstdiner zonder racistische oom. Afgelopen jaar shockeerde De Mol le tout journalistiek Nederland met de overname van persbureau ANP. Hij haalde daarna de mannen van VI, Johnny de Mol en Gordon naar zijn SBS, plukte Gerard Ekdom weg bij NPO Radio 2 en verzamelde met Talpa en passant even de data van 7,5 miljoen Nederlanders. Mediamagnaat, eigenaar van het belangrijkste persbureau en in het bezit van gedetailleerde profielen van half Nederland. Wat kan er in hemelsnaam misgaan?

9. Angela de Jong (19)

De verangeladejongisering van de meningenindustrie zette door, mede mogelijk gemaakt door roddelsite Mediacourant.nl en AD-Angela zelf natuurlijk. Tv-recensent Angela de Jong, de karamel-zeezout onder de opiniemakers, was de go-to-autoriteit voor een dwingende lofzang op De Luizenmoeder of ongevraagd opbokadvies aan Twan Huys. Toen een interviewer van de Volkskrant haar deze zomer voorhield dat ze soms de vrouwelijke Johan Derksen wordt genoemd, sprak ze haar Gouden-ambities uit: ‘Een groter compliment kun je mij niet maken. Serieus.’

8. Gordon (5)

Gordon. Hier spreekt je trots. Ik ga het even niet hebben over de rechtszaak van je ex Kevin, of je uitgelekte seks-appjes. Of een hypothetische seksvideo. Of je uitgekomen biografie. Of je overstap van RTL naar SBS (waarmee gefeliciteerd). Of je woede-uitbarsting over het mislopen van een Televizier-Ringnominatie voor je programma Gordon Gaat Trouwen (kom op, man). En ook niet over het einde van dat programma waarmee je heel Nederland over je heen kreeg. Nee, ik wil je één ding vragen. Praat gewoon liever niet meer op livetelevisie over dreigende diarree-aanvallen tijdens televisieopnamen. De zin ‘het liep nog net niet langs m’n benen’ wil ik in 2019 niet meer horen. Echt. Dude.

7. Maarten van der Weijden (-)

Maarten van der Weijden ging een eindje zwemmen in Friesland, haalde niet de finish, maar zamelde wel bijna 5 miljoen euro in voor de KWF Kankerbestrijding – en verenigde en passant de boze gemeenschap. Bij het toch maar gewoon georganiseerde finishfeest in Leeuwarden betitelde Mark Rutte zijn prestatie als ‘episch’ en ‘ongekend’, onder aanvoering van de NOS. Hem een held noemen, zoals Dionne Stax voorstelde, vond de leider van dit waanzinnig gave land een ‘te klein woord’. Wie dit alles met een nuchtere blik probeerde te bekijken, moest maar even met zijn luie reet in een bubbelbad gaan zitten.

6. Jenny Douwes (-)

Friese ondernemer die met gevaar voor eigen leven voorkwam dat het grut in Dokkum werd blootgesteld aan anti-racisten en deze daad van verzet moest bekopen met een taakstraf van 240 uur en een voorwaardelijke celstraf van een maand. Zal wel weer zo’n Zwarte Piet-hatende D66-rechter zijn geweest. Gelukkig kon ze altijd op de steun rekenen van haar witte knecht Wierd Duk van De Telegraaf, de man die haar bewonderend ‘Jenny d’Arc’ noemt, naar de bekende blokkeerfrançaise. Vlak voor kerst vierden ze hun eigen feestje: blokkeerfries werd het woord van het jaar.

5. Beau van Erven Dorens (22) 

Dit was het jaar van ’s lands favoriete knuffelkakker, de man die zoveel huilt op tv dat de dijkgraven uit bed worden gebeld zodra zijn programma’s in het uitzendschema verschijnen.

Beau van Erven Dorens werd uitgeroepen tot Beste presentator én Omroepman van 2018, en zijn programma Beau Five Days Inside won de Gouden Televizier-Ring. Hij maakte dan ook programma’s die dicht in de buurt kwamen van het oxymoron ‘integere reality’ en was vorig jaar al een geweldige inval-Humberto bij de zomerse versie van RTL Late Night. Toen niet hij, maar Twan Huys (1) werd gevraagd om het programma in de toekomst te gaan presenteren, toonde hij zich openlijk teleurgesteld. En dat was verfrissend in het Hilversum van de stalen glimlach.

Lang leefde Beau – iedereen mag Beau zeggen – in de veronderstelling dat hij zichzelf voor een goed programma in een roze konijnenpak al pirouetten draaiend uit een vliegtuig moest storten, om vervolgens aan te spoelen op een onbewoond eiland en daar bijkans te verhongeren. Inmiddels weet hij hopelijk zelf ook waar zijn kracht ligt: gewoon praten met mensen, geen flauwekul.

4. Dotan (-)

The irony! De man die zijn stem zo vaak overdubt dat hij klinkt als een hangar vol vaandelzwaaiers werd vorig jaar de kampioen van de oprechtheid, kwetsbaarheid en maskers-af, met onder andere een tentoonstelling in het Rijks. Daarin zagen we zogenaamd eerlijke portretten van bekende Nederlanders, gefotografeerd in de zwart-witstijl die veinst eerlijk te zijn, maar intussen de geportretteerden zo sexy mogelijk op de plaat zet. Díé Dotan, zo toonde de Volkskrant in april aan, zette nepaccounts in om onuitstaanbaar kokette nepverhalen over zichzelf te verspreiden. Bijvoorbeeld over een leukemiepatiëntje dat nog één keer Dotan live wilde zien spelen, waarna de zanger helemaal de parkeergarage indotande om het jochie te ontmoeten en hem een hart onder de riem te dotannen.

Een meelmondige halfbekentenis op Facebook volgde, met dat in kwetsbaarheid getrainde smoeltje, een waterig biechtje bij Humberto daarna. Vervolgens dook hij onder om er het zwijgen toe te doen. Terwijl, The Irony II, Dotan of all people weet hoe lekker je erop staat als je voluit en eerlijk zou vertellen hoe dit zo is gekomen. Biecht, berouw en boete zijn in dit tijdsgewricht dé succes-drie-eenheid voor sympathiegarantie. Nep-echt omzetten in echt-echt, wát een kans!

3. Ilse Warringa (-)

Bam! Opeens was daar het succes van De Luizenmoeder. Een raketinslag die de televisiewereld door elkaar schudde en maandenlang hulde in een mist van analyses en lofuitingen. ‘JAAA!@11!! WE KUNNEN EINDELIJK WEER FOUTE GRAPPEN MAKEN’, schreeuwjuichten de Angela’s de Jong van deze wereld. Wonder boven wonder grepen Ilse Warringa (Juf Ank) en de haren naast een Televizier-Ring. Ook weigerde Warringa elke Juf Ank-schnabbel, waardoor ze tienduizenden euro’s is misliep. Dat siert haar natuurlijk alleen maar. Vandaar, een Bronzen Ilse.

2. Johan Derksen (32)

Johan Derksen gedraagt zich als een onbeschofte lul. Dat komt door zijn verdienmodel. Voor een half miljoen euro per jaar verlangt Veronica, net zoals eerder RTL, ophefmakende uitspraken. Op mildheid zit niemand te wachten.

Dus schoffeert hij homo’s en Marokkanen, noemt hij Sylvana Simons zijn ‘chocoladevriendin’, zegt hij dat Rotterdam wordt gekaapt door ‘buitenlanders’, dat Femke Halsema een ‘schande’ is en Twan Huys ‘onbetrouwbaar’ en wordt hij de knuffelopa van de PVV en het Forum voor Democratie, niet toevallig politieke partijen die hun verdienmodel op haat hebben gebouwd en verdeeldheid zaaien om er zelf beter van te worden.

Kassa.

Daarna rijdt hij terug naar Grollo waar zijn vrouw op hem wacht. Ondergoed draagt ze niet, dat doet ze nooit, zoals de besnorde bejaarde laatst zei in een poging om er weer even bij te horen. Lachen man.

1. Twan Huys (-)

We kunnen niet anders zeggen: een twanprestatie van formaat. Vorig jaar was Huys nergens te bekennen in deze ranglijst, dit jaar is de Gouden Twan naar hem vernoemd. Al binnen een paar dagen nadat hij Humberto Tan mocht opvolgen, begonnen de media de kijkcijferduikvlucht van RTL Late Night minutieus te documenteren – laagterecord volgde op dieptepunt. Al gauw werd RTL twanbestuur verweten. Hoe konden ze deze serieuze journalist in dit vederlichte jasje hijsen?

Toch knap: tot nu toe heeft geen enkele storm Huys werkelijk aan het twankelen gebracht. Hij maakte wel wat rare sprongen om uit het nauw te komen. Twansmaak, oordeelden critici over de pornoactrice en de Pechtold-buitenvrouw, die beiden vrijwel niets over hun ex-minnaars zeiden. Zijn laatste twanhoopsdaad was het schenden van de afspraken met Jenny Douwes. Of met Jeffrey, euh, Jerry Afriyie. Voor sommige kijkers de reden om Huys te twantrouwen. Velen vonden het zelfs twanstaltig.

Maar Huys liet zich niet van de wijs brengen, hij maakte de volgende ochtend een twandelingetje, ging weer fris achter de desk zitten en vroeg zichzelf lachend af: spiegeltje, spiegeltje aan de twand, wie is de meest besproken figuur van het land? Juist. Applaus voor deze twanvertoning!

Gehavend of gehandhaafd

Het is moeilijker om aan de top te komen dat er te blijven, blijkt maar weer eens. In de tiende editie van De Gouden hebben alleen Sylvana Simons (eerste in 2016) en good old Peter R. de Vries (2015) zich gehandhaafd. Sinds hun zege zijn ze er in de verkiezing zonder onderbreking bij. De winnaar van vorig jaar, De Gewone Nederlander, verdween alweer uit de lijst. Ook Onno Hoes (2014), Badr Hari (2013), Bram Moszkowicz (2012), Ivo Niehe (2011), Clairy Polak (2010) en Arie Boomsma (2009) plaatsten zich (weer) niet.

Nieuwkomers

Met maar liefst 29 nieuwe binnenkomers is De Gouden (sinds 2009) vitaler en verrassender van samenstelling dan ooit tevoren. Niet één BN’er blijkt zeker van zijn plaats. De helft van de Top-10 bestaat uit nieuwkomers, inclusief de winnaar. Mannen zijn, zoals altijd, veruit in de meerderheid: 29 om 11.