Weense Ajax-verdediger Maximilian Wöber voelt zich thuis in Amsterdam: ‘In Nederland zijn de mensen opener en vriendelijker’
Maximilian Wöber (20), Max voor intimi, hoopt dinsdag tegen Benfica op zijn vierde basisplaats op rij bij Ajax. De jonge, linksbenige verdediger uit Wenen geniet van Ajax en Amsterdam.
Het voetballeven is deels een zaak van geduld, toeval en ouderlijke steun. Ajacied Maximilian Wöber rondde het gymnasium af. Natuurlijk, het was zijn droom voetballer te worden, maar als jongen was hij zo zwaar geblesseerd dat hij wilde stoppen. ‘Ik was meer dan een jaar geblesseerd aan knie en lies. Ik was 14, 15 jaar en zag mijn vrienden elke dag plezier hebben. Als ik was gestopt, had ik nu waarschijnlijk economie gestudeerd aan de universiteit.’
Zijn ouders, politieagent en lerares, wilden dat hij school afmaakte. ‘Mama zei: wat je ook doet, we staan achter je. Toen ik wilde stoppen met voetbal, zeiden mijn ouders: ‘Je bent al zo lang geblesseerd, probeer het tot je fit bent. Dan kun je altijd nog stoppen.’ Ik ben mijn ouders dankbaar. Ze brachten me in urenlange autoritten naar tientallen artsen. En altijd stimuleerden ze mijn schoolopleiding. Mijn moeder heeft me menig schop onder de kont gegeven.’
De linksbenige centrale verdediger Wöber is een radde prater, blijkt op een plekje in de zon, naast het trainingsveld. ‘In de media worden voetballers vaak als ‘proleet’ afgeschilderd, als eenzijdige mensen die zich alleen interesseren voor auto’s, geld, vrouwen en voetbal. Dat beeld klopt niet. Dan is het als voetballer goed om over zaken een mening te vormen, als daarnaar wordt gevraagd.’
In Amsterdam voelt hij zich thuis, in een gretige selectie waarin jongeren ambitieus zijn en ouderen ervaring en klasse toevoegen. Met zijn ouders bezocht hij het Anne Frank Huis. ‘Zeer emotioneel en interessant.’ Hij zag de grote musea, de expositie van kunstenaar Banksy. ‘Erg cool, met veel zeggingskracht.’ Hij geniet van de stad en van Ajax, waar ze hem weleens uitlachen om zijn Nederlands. ‘Amsterdam en Wenen zijn voor mij de mooiste steden in Europa, met Parijs misschien. In Wenen opgegroeid, in Amsterdam wonen, veel beter kun je het niet krijgen. In Nederland zijn de mensen opener en vriendelijker.’ Hij zoekt naar een passende vervolgstudie, mogelijk aan de Cruyff University. ‘Maar eerst maar eens mijn rijbewijs halen, haha.’
Teleurgesteld
Wöber verwacht dinsdag te spelen in de kraker tegen Benfica, na uitstekende optredens tegen Bayern München, AZ en Heerenveen. De Champions League? ‘Die is het mooist, zoals onlangs in de Allianz Arena tegen Bayern. Daarvan droomde ik als kind. Ik heb de grootste voetballers allemaal gezien op tv. Nu voetbal ik zelf op die bühne. Dat is ongelooflijk, opwindend en spannend. De spanning vloeide snel weg na het begin van de wedstrijd in München. Toen kon ik er zelfs van genieten.’ Benfica? ‘Ook een superclub met een mooie historie, net als Ajax, met goede jeugd en geregeld deelnemer aan de Champions League. De wedstrijd kan beslissend zijn voor het verder gaan na de groep.’ Ajax en Bayern hebben vier punten, Benfica drie, Athene nul.
Over geduld gesproken. Wöber, die ook linksback kan zijn, zat in het begin van het seizoen meestal op de bank. Toen kwam de verloren topper tegen PSV. Aanvoerder Matthijs de Ligt was geblesseerd. Trainer Ten Hag koos voor het centrum Frenkie de Jong/Blind, twee middenvelders van origine. ‘Ik was teleurgesteld. De trainer zei dat hij vertrouwen in me had. Maar ja: ook de hele Nederlandse pers benadrukte dat de trainer geen vertrouwen had in Max Wöber. Dat helpt dan niet. Maar ik speelde goed tegen Bayern, dat was de juiste reactie.’
‘We hebben vijftien, zestien basisspelers. Het is elke week moeilijk voor de trainer om er elf te kiezen. Maar ik heb de laatste weken laten zien dat ik tot die potentiële basisspelers behoor. Ik moet week na week bewijzen dat ik goed genoeg ben voor wedstrijden waarin we 100 procent fitte spelers nodig hebben. Ik heb een paar goede stappen gezet.’
Cruciale fout
Hij had het niet eens zo moeilijk, toen hij kwam in augustus 2017, voor 7,5 miljoen euro van Rapid Wien, nadat Davinson Sánchez was verkocht aan Tottenham. Hij speelde vaak tot de winterstop. De aanpassing verliep snel en hij zag zichzelf groeien. Aanname, opbouw, passkwaliteit, tempo, het ging steeds beter.
Toen maakte hij een cruciale fout tegen Vitesse. ‘Ik heb mezelf zoveel verweten. Het was de eerste grote fout in mijn profloopbaan. Ik wist niet goed hoe ik daarmee moest omgaan en heb mezelf te diep in een dal laten zakken. Ik gaf mezelf de schuld dat we zo’n belangrijke wedstrijd in de kampioensrace hadden verloren. Als jonge speler heb ik daarvan geleerd. Ik wilde niemand spreken. Want als je mensen spreekt, zeggen ze allemaal: ach, dat kan iedereen gebeuren, dat hoort erbij. Dat wilde ik helemaal niet horen. Ik wilde er zelf uitkomen. Na een paar dagen ging het weer en keerde het plezier terug.’
‘Ik werk regelmatig met Joost Leenders, een mentale trainer. Hij heeft me geholpen weer op het juiste pad te komen, toen ik weinig speelde. Zo’n gesprek gaat niet alleen over voetbal. Het is een uitwisseling van emoties en gedachten. Ik kan hem alles vertellen. Doe je dat niet, dan krop je negatieve belevenissen op. Dat helpt je niet verder. Mentale sterkte neemt toe door goede wedstrijden. De laatste wedstrijden heb ik goed gespeeld en het vertrouwen van de trainer doen toenemen.’