Origineel: over WhatsApp blijken mensen wel degelijk recensies te schrijven

Over alles kun je tegenwoordig recensies schrijven, en ik betrap mezelf regelmatig op een gedachte als: ‘Ik ga over deze fascistische damesmodewinkel met kleding in natuurkleuren van Franse merken eens even een héél gemene Google Review schrijven als ik thuis ben’, om dat vervolgens nooit te doen. De gedachte alleen is al genoeg om alle agressie uit me te laten vloeien.

_{Wilt u dit artikel liever beluisteren? Hieronder staat de door Blendle voorgelezen versie.}

Over van alles overweeg ik dus wel eens een recensie, maar sommige dingen zijn zulke constanten in het leven dat je er niet eens op komt om er recensies over te schrijven. Je huis. Je kinderen. Oorsmeer (nul sterren). WhatsApp.

Maar over WhatsApp blijken mensen wel degelijk recensies te schrijven. Dat vind ik origineel. Net alsof je een recensie schrijft over het bushokje waarin je elke ochtend op de bus staat te wachten.

WhatsApp blijkt 275.000 recensies te hebben in de App Store. Meteen in de eerste die ik las, werd er een heel zinnig maar door mij nog nooit bedacht punt van kritiek geuit. Iemand die zich Ydufufufjcjf noemde, zei, of riep: ‘In een groep gezet worden moet een keuze zijn!’

Wow. Dat kwam aan. Op zoveel niveau’s. Bijna iedereen heeft de ervaring dat hij in een groep gezet is waarin hij niet verzeild wilde raken. Sommige mensen, ik zal ze extraverte WhatsAppers noemen, maken bijvoorbeeld een groep aan bestaande uit bijna hun gehele telefoonlijst, puur en alleen om één grappig filmpje van hun kind te delen. Dit doen ze onder het mom van een kerstwens. Ik zeg niet dat dit mij is overkomen, maar het zou kunnen. Vervolgens gaat die hele groep reageren, en rinkelt de telefoon dagenlang van het ‘Wahaha’ en ‘Gekke Fien!!!’.

Of: je wordt in een groepsapp gepleurd die gemaakt lijkt om iets over werk te bespreken, maar die verzandt in een nachtelijk discussieforum voor twee van de tien leden, die dronken zijn en elkaar qua humor helemaal gevonden hebben. 

En natuurlijk kun je hem dan op stil zetten of de groep verlaten (sociale zelfmoord plegen, althans, in die groep). Maar misschien wilde je in eerste instantie al niet in die groep. En niemand heeft je dat ooit gevraagd.

Ik dacht terug aan andere groepen van diverse pluimage waar ik tegen mijn zin in was terechtgekomen. Diverse schoolklassen passeerden de revue. Etentjes. Een groepsreis. Bepaalde treinstellen, want een groep mensen in een treinstel is ook een groep. Koningsdag. Ik bedoel: de gehele groep mensen die op Koningsdag door de stad loopt. En, als je het nog breder ging trekken, ik wist ook niet zeker of ik helemaal enthousiast was over de groep die samen de bevolking vormt van het land waarin ik woon. Of over de algehele wereldgroep.

Maar ja, niemand vraagt je van tevoren of je in de wereldgroep gezet wilt worden. Dat blijft toch het basisprobleem, denk ik, Ydufufufjcjf.