Hockeyer Mirco Pruyser maakt verdedigers gek

Ooit was Mirco Pruyser een kleine, wendbare middenvelder. Maar toen kwam de groeispurt. In een jaar schoot hij 22 centimeter de lucht in. Het had invloed op zijn spel. Pruyser moest zichzelf opnieuw uitvinden als hockeyer. Dat lukte. Nu is hij spits van het Nederlands elftal en de langste speler van het team. Zaterdag scoorde hij in de met 7-0 gewonnen openingswedstrijd van het WK tegen Maleisië. Zijn lengte (1.95 meter) is Pruysers belangrijkste wapen.

Het lag in de lijn der verwachting dat Pruyser lang zou worden; vader is 1.94 meter, moeder 1.82 meter. De groeispurt kwam op een ongelukkig moment. De 15-jarige Pruyser was net gescout door hoofdklasser Amsterdam. Die zagen wel wat in de veel scorende middenvelder van de Reigers, de club uit Pruysers geboortedorp Hoofddorp.

‘Ik speelde al in de regioselectie van Noord-Holland, maar had nooit verwacht dat ik de overstap zou maken naar een club uit de hoofdklasse. Ik kom niet uit een hockeyfamilie’, zegt Pruyser, een paar weken voor het WK bij zijn hockeyclub Amsterdam. ‘Tijdens een selectiewedstrijd scoorde ik doelpunt na doelpunt. Daarmee overtuigde ik de scouts van Amsterdam.’

Lange lichaam

Toch volgde na een seizoen in de B1 niet direct de overstap naar de A1. Er was geen plaats meer voor de lange Pruyser op het middenveld. Bij zijn nieuwe club waren ze niet direct overtuigd: was hij met zijn lange lichaam wel net zo goed als aanvaller? Daarvoor moest hij zich eerst weer bewijzen.

Al snel zagen ze bij Amsterdam dat Pruyser als sterke aanvaller meer potentie had dan als snelle middenvelder. Ze kregen gelijk. Op dit moment behoort de 29-jarige Pruyser tot de beste spitsen ter wereld. Op het door Nederland gewonnen EK maakte hij vorig jaar de meeste doelpunten: 6. In de hoofdklasse afgelopen seizoen scoorde hij 26 keer.

Pruyser is door zijn lengte niet de snelste op de eerste meters. Zijn spel heeft hij erop aangepast. Scoren uit stilstand is zijn specialiteit: de tip-in, de stick plat op het veld, om de hard aangespeelde bal met een lichte aanraking naar het doel te sturen. Zo scoorde hij zaterdag zijn eerste goal van het toernooi tegen Maleisië.

Met zijn lange armen heeft hij een groter bereik dan de meeste spelers – de spanwijdte van zijn armen ligt rond de twee meter, zijn stick is bijna een meter lang. Hij weet onmogelijke voorzetten nog op goal te mikken. ‘Een tip-in ziet er makkelijk uit, maar er komt een uitgekiende techniek bij kijken’, legt Pruyser uit. ‘Bij een tip-in moet je zorgen dat je beide schouders richting doel wijzen. Dan krijgt de bal de juiste baan mee. Je moet zeker duizend keer oefenen voordat je het onder knie hebt. Daarom bleef ik vroeger vaak na de training nog hangen om wat ballen te tippen.’

Klaas-Jan Huntelaar

Zijn groeispurt heeft zijn techniek niet geschaad, zegt Pruyser. Hij speelde jarenlang in het Nederlandse zaalhockeyteam. Daar is het veld klein en leunen spelers op hun techniek. Scoren mag alleen met een push. Het maakte van de lange Pruyser ook een gevaarlijke aanvaller dicht bij de goal. Kijken, draaien, pushen – veel tijd om te scoren heeft hij niet nodig. Pruyser vergelijkt zichzelf graag met een voetbalspits als Klaas-Jan Huntelaar.

Heftige groeipijnen zijn hem gespaard gebleven, maar hij moet zijn lichaam (90 kilo, zichtbaar gespierd) goed onderhouden. Twee jaar geleden nam hij ontslag als opzichter bij het aannemersbedrijf waar hij werkte. Dan stond hij ’s ochtend om 06.30 uur al in de bouwmarkt, om ’s avonds een training af te werken. Het was te veel.

Zijn rug is zijn zwakke plek. Bukken is een belangrijk onderdeel van het hockey; met de bal aan de stick is de rug onvermijdelijk krom. Hij heeft er last van. Nooit ernstig, maar om blessures te voorkomen duikt hij vaker het krachthonk in dan zijn ploeggenoten.

Veel ploegen kiezen voor mandekking als ze tegen Pruyser spelen. Vaak zetten ze twee verdedigers op de spits, die in het Nederlands elftal een belangrijk aanspeelpunt is in de cirkel van de tegenstander. ‘Ik hockey graag met mijn rug naar de goal. Omdat ik groter en sterker ben dan de meeste verdedigers, kan ik de bal met mijn lichaam goed afschermen. Ook met twee man komen ze vaak niet bij de bal.’

Gek worden verdedigers er van. Pruyser die de bal aanneemt en snelle mannen als Bob de Voogd en Jeroen Hertzberger, die zaterdag drie keer scoorde, de kans gunt. Uit onmacht proberen tegenstanders de stoïcijnse spits te provoceren. Hij krijgt tikken op zijn voet, of knietjes in zijn rug. Het deert hem niet. Na de wedstrijd komen verdedigers vaak vertellen hoe irritant ze het vinden om tegen hem te spelen. ‘Dat werkt in mijn voordeel’, zegt Pruyser. ‘Gefrustreerde verdedigers zijn nooit de beste verdedigers.