Hij is terug, de soepele dribbelaar Calvin Stengs
Eindelijk, hij is terug, de jongen met de dribbel en de steekpass, de aanvaller met de soepele tred, de toegezongen tiener die na ruim een jaar afwezigheid zijn rentree maakt bij AZ. Calvin Stengs valt in, twee minuten voor tijd, vraagt gretig om de bal, oogst applaus met een solo en mist in al zijn enthousiasme een strafschop.
Strafschop
Prachtig, als AZ in de blessuretijd een strafschop krijgt bij de veilige stand van 2-0 tegen VVV, in het bekertoernooi. Mag hij? Stengs kijkt naar ploeggenoten. Ja, hij mag. Iedereen gunt hem een doelpunt. Hij legt aan. Maar de strafschop is matig ingeschoten en doelman Unnerstall redt. Stengs grijpt in zijn mooie bos haar. Als de wedstrijd is afgelopen, omhelzen anderen hem. Aanvoerder Vlaar zegt dat het niets uitmaakt, van die strafschop. Hij is terug. Dat telt.
‘Het waren prima vijf minuten’, zegt Stengs met stralende ogen van geluk. ‘Ik mag weer voetballen. Ik kreeg een boost van het publiek toen ik inviel. Het gaf ook zelfvertrouwen. Ik ben zo happy, na vijftien maanden. Ik zal hard blijven werken om mijn niveau weer aan te tikken.’
Het is een mooi beeld, als trainer John van den Brom hem eindelijk laat invallen, na de beslissende 2-0 van Idrissi. ‘Kippenvel’, zegt de trainer. Van den Brom drukt de jongen even aan de borst. Het publiek gaat staan en applaudisseert ovationeel. Het duurt even voordat hij de bal krijgt. Dan: meteen een dribbel, begeleid door gejuich dat eerder nauwelijks te horen was op deze aanvankelijk zo saaie avond.
Talent uit AZ-school
Calvin Stengs uit Nieuw-Vennep, 19 jaar, talent, een van de vele talenten uit de school van AZ. Beloften van wie de namen het herstel van het Nederlandse voetbal cachet geven: Guus Til, Thomas Ouwejan, Owen Wijndal, Teun Koopmeiners. Stengs debuteerde al in december 2016, tegen ASWH in de beker, en voetbalde in de play-offs van het seizoen 2016-2017 zo goed, vooral tegen FC Groningen, dat zijn naam meteen met respect werd uitgesproken. Een beetje type als Leroy Sané, met een mooie loop, een prachtige dribbel, linksbenig. Ze noemden hem toekomstig international.
Maar toen, in de eerste wedstrijd van de vorige competitie, in het seizoen dat zijn doorbraak moest illustreren, scheurde hij tegen PSV de kruisband in zijn rechterknie. Seizoen voorbij voordat het echt was begonnen. ‘Het was verdrietig, het deed pijn, maar ik zette de knop snel om.’ Een operatie volgde in Pittsburgh. Daarna revalideren. Altijd binnen, geduld betrachten, zien hoe de anderen voetbalden, rusten. Begin oktober was daar de rentree, in een oefenduel tegen Cambuur. Het wachten was op een echte wedstrijd, woensdag dus, met zwarte tape om de knie.
‘Voor mijn gevoel is de tijd best snel gegaan.’ Het zelfvertrouwen is terug, het gevoel in het hoofd is weer vrij. Dat ging in stappen. ‘Als je een bloktackle overwint, bijvoorbeeld.’ Misschien had hij langer kunnen spelen, maar het bleef lang 1-0, in een best vervelende wedstrijd. Eén kans hebben clubs als VVV op een echte prijs, op een finale, op glorie. Maar terwijl de ene club het avontuur van het bekervoetbal omarmt, is het voor de ander bijzaak. VVV liet bijna een half elftal basisspelers op de bank.
AZ - VVV smeekt in de eerste helft om iets speciaals, om de verlossing uit de apathie. Het is dan de oersaaie strijd in een half gevuld stadion, met 22 supporters van VVV in het uitvak. De strijd tussen het elftal dat weinig vorm heeft, AZ, en de ploeg met gebrek aan lef, VVV. AZ, viervoudig bekerwinnaar en finalist in de laatste twee seizoenen, acteert moeizaam in deze competitie, nu afscheid is genomen van de schutters Jahanbakhsh en Weghorst. Het combinatiespel is nog wel in orde, maar het mist urgentie en de fijnzinnigheid van vorig seizoen.
VVV, verrassend zesde in de eredivisie, drie plekken hoger dan AZ, toont meer interesse in de competitie, getuige de opstelling zonder vaste pionnen als Jerold Promes, Tino-Sven Susic en Ralf Seuntjens. AZ combineert, voor rust zonder veel gevaar. VVV, met al die lange mannen, houdt vooral tegen en doet eigenlijk niets in aanvallend opzicht.
Kort na rust valt de 1-0, als Til de bal laag voorzet op gelegenheidsspits Mats Seuntjens. Diens broer Ralf en Mlapa vallen even later in, als VVV alsnog een poging doet te winnen. AZ mist handenvol kansen, totdat Idrissi na een vloeiende aanval eindelijk scoort. Dan mag Stengs invallen, na ruim 88 minuten. Hij heeft nog vijf minuten, inclusief blessuretijd. Hij heeft in zijn afwezigheid veel gehoord over hemzelf, ook in de media, terwijl hij helemaal niet voetbalde. ‘Dat was soms best overdreven.’ Nu is hij weer voetballer. ‘Heerlijk.’
