Treurnis om dood van de Thaise ‘modelvoorzitter’ van wonderclub Leicester City

Zondag vormde zich een bloemenzee bij het stadion, aangelegd door rouwende fans en spelers. Ook werd er een beeld van Ganesha neergezet, de olifantgod die in Thailand wordt aangebeden als god van fortuin en succes.

Een paar minuten voor het fatale ongeluk was het opstijgen van Srivaddhanaprabha’s helikopter, traditiegetrouw vanaf de middenstip, rechtstreeks op de televisie te zien geweest, achter de ruggen van de Sky-commentatoren die het 1-1 gelijkspel aan het analyseren waren. Het wegvliegen van de eigenaar en voorzitter, al dan niet met zijn zonen, was een vertrouwd gezicht bij The Foxes. Volgens getuigen begon het toestel, een AgustaWestland AW169, te spinnen door een mankement aan de staartrotor, waarna het neerkwam op een goeddeels verlaten parkeerplaats en ontplofte. Bestemming was het vliegveld van Luton om vandaar naar Thailand te vliegen. Zondagavond laat werd de dood van Srivaddhanaprabha en vier anderen officieel bevestigd. 

Nauw betrokken

Kort na de klap kwam doelman Kasper Schmeichel huilend naar buiten gerend. Deze reactie typeerde de hechte relatie die de spelers met de eigenaar en voorzitter hadden. The Boss, zoals hij binnen de club werd genoemd, was geen Glazer, Kroenke of Abramowicz, maar iemand die nauw bij de spelers betrokken was. Hij liet ze zelfs geestelijk bijstaan door Thaise monniken, wat mogelijk heeft bijgedragen aan het sprookje van 2016. Regelmatig liet hij de spelersgroep naar Bangkok vliegen. Hard kon de zakenman ook zijn. Succesmanager Claudio Ranieri werd een half jaar na de miraculeuze titel van The Foxes door zijn assistent opgevolgd.

Nog voordat officieel bevestigd werd dat Srivaddhanaprabha was omgekomen, stroomden de reacties binnen. Sven-Göran Eriksson, de eerste manager onder het bewind van de Thai, noemde hem tegenover de Britse media ‘heel, heel genereus’. Dat was hij niet alleen voor de club en de spelers, maar ook voor medische instellingen in de stad, die grote donaties ontvingen. Ook schonk bij een ton voor de herbegrafenis, in het kampioensjaar van zijn club, van koning Richard III, wiens overblijfselen onder een parkeerplaats waren opgegraven. Voor sommige thuiswedstrijden deelde hij gratis bier en chips uit aan de supporters.

Polo

Eind jaren tachtig had Srivaddhanaprabha, van Chinese komaf, een taxfreeshop geopend in Bangkok, King Power geheten, waar tegen een flinke korting geïmporteerde spullen werden verkocht. Vijf jaar later kreeg hij toestemming om zo’n winkel te openen op de luchthaven. King Power groeide uit tot een keten en de oprichter werd de op vier na rijkste man van Thailand. Met zijn fortuin stortte hij zich in de Britse polowereld. In zijn King Power-team speelden de beste Argentijnse spelers, onder wie Facundo Pieres, de Messi van de polosport. Deze elitaire sport bracht hem in contact met leden van de Britse koninklijke familie.

Bekend bij een groot publiek werd hij door in 2010 Leicester City te kopen, een club toen met schuldenproblemen. Hij gokte niet op snel succes door met geld te smijten, maar toonde geduld en probeerde er een familieclub van te maken. Dat leidde zes jaar later tot de wonderbaarlijke titel. Zijn zoon Aiyawatt, die in Thailand was toen het ongeluk plaatsvond, zal het beleid van zijn vader mogelijk voortzetten. Naast Srivaddhanaprabha zouden er nog vier mensen zijn omgekomen, twee passagiers en twee piloten. De piloot werd omschreven als held omdat hij het toestel naar een lege plek had gemanoeuvreerd.

Rouwbanden

Alle spelers in de Premier League droegen zondag rouwbanden en in alle stadions werd een minuut stilte gehouden. Op Old Trafford, waar Manchester United tegen Everton speelde, waren zondag toevallig de Thaise jongens aanwezig die eerder dit jaar wekenlang in een grot hadden vastgezeten. Het tragische ongeval van Srivaddhanaprabha, tevens eigenaar van de Belgische voetbalclub Leuven, deed denken aan de voortijdige dood van Chelsea-voorzitter Matthew Harding, wiens helikopter op een week na 22 jaar geleden neerstortte na een uitwedstrijd bij Bolton Wanderers.