‘Ik raakte een beetje geobsedeerd door de Amazonjas die elke moeder in Brooklyn heeft’

We gaan mogelijk een kleine ijstijd in, of de aarde warmt heel erg op, daar ben ik nog niet helemaal uit, maar een warme jas komt altijd van pas. Want, en dat heb ik zelf gevoeld, het is koud buiten.

In een artikel in The New York Times over de stijl van zandbakmoeders in Brooklyn – in mijn situatie toch zo’n beetje de hoogst haalbare stijliconen – ging het over de jas waarin die moeders elke winter uit te tekenen waren, en dat was de Amazonjas.

De Amazonjas, zo werd hij genoemd, want hij had niet echt een merk of type, je kon hem kopen op Amazon en hij was warm. En werd dus gedragen door talloze hippe Brooklynmoeders.

Ik dacht meteen te weten welke jas het was, want vorige winter kwam mijn Amerikaanse zus hier op bezoek, en toen zei ik ‘Leuke jas, waar is-ie van?’ en toen zei zij: ‘Van Amazon.’

Het was een donsjas, lichtgroen, halflang, met grote zakken en zonder Michelineffect, wat voor een donsjas bijzonder is. Er hingen wat mij betreft iets te veel overbodige touwtjes aan, maar jassen van nu stikken van de overbodige touwtjes, dat schijnt Balenciaga-achtig te zijn.

In het artikel over de Brooklynse moeders klikte ik op de link naar de Amazonjas, en bam, ja, het was hem. Die jas die mijn zus ook had. Honderd dollar kostte hij, en hij stond op nummer één in de categorie ‘buitenrecreatiedons voor vrouwen’. Bij de specificaties stond dat hij ‘unieke kreukels’ had en elk figuur flatteerde. Hij bleek toch een merk te hebben, het onbekende Chinese merk Orolay, dat zich verder specialiseert in klapstoelen.

De Amazonjas had bijna zesduizend recensies van uitzinnige vrouwen. Veel van die vrouwen waren zo blij dat ze foto’s van zichzelf hadden geplaatst met de jas aan, onder diverse barre weersomstandigheden, en elke keer dacht ik bij die foto’s dat ik mijn zus zag, want mijn zus bleek te passen in een mal van een Amerikaanse vrouw met lang steil blond haar en een Amazonjas.

Nu raakte ik een beetje geobsedeerd, en ik las ineens ook dat The New York Times vorig jaar maart al over de Amazonjas had gerapporteerd, en het begin van de trend had teruggeleid naar een crècheleidster van een kinderopvang op de 92ste straat in Manhattan, waarna welgestelde moeders de jas waren gaan kopen, waarop een invloedrijke Koreaanse blogger hem had besteld – en de rest is geschiedenis.

Dit alles bracht mij tot een belangrijk inzicht, en dat is dat het belangrijk is om je te onderscheiden in het leven, maar niet in de winter. In de winter wil je het gewoon warm hebben. Om van de kleine ijstijd nog maar te zwijgen.