Direct naar artikelinhoud
VerslaggeverscolumnMarjon Bolwijn in Biezenmortel

Het klinkt haast te mooi om waar te zijn: mannen die op trainingsweekend gaan om geweld tegen vrouwen te bestrijden

Het klinkt haast te mooi om waar te zijn: mannen die op trainingsweekend gaan om geweld tegen vrouwen te bestrijden

Gezocht: jonge mannen die zich willen inzetten om geweld tegen vrouwen te voorkomen.

Een oproepje vorige maand op Facebook. Van Jens van Tricht, ’s lands onvermoeibare strijder voor de emancipatie van mannen. Met zijn organisatie Emancipator en in samenwerking met Rutgers , Movisie en DoetankPEER wil hij mannen tussen de 18 en 30 jaar verzamelen voor een trainingsweekend. Geweld tegen vrouwen is een mannenprobleem, stelt hij. Dus moeten mannen deel zijn van de oplossing. Dan moet je ze wel laten weten hoe.

Zo’n trainingsweekend klinkt haast te mooi om waar te zijn. Zouden er mannen op af komen? En wie? En hoe denken ze dit probleem te gaan tackelen?

Afgelopen weekend kwamen ze bij elkaar, in een voormalig kapucijner klooster in het Brabantse buurtschap Biezenmortel: 21 jonge mannen en een handvol trainers. Geheel vrijwillig, uit zichzelf, zonder ronselpraktijken. Een ondernemer, een dj, een maatschappelijk werker, een schrijver en een paar studenten. Omdat het een mannenonderonsje is, mag ik alleen de sloturen op zondag komen gluren. Twee deelnemers willen een boekje open doen: scheikundestudent Iza Awad (21) en GGZ-agoog Arnoud Koudijs (24).

Het is lunchtijd en de groep verlaat net de trainingszaal. Een – oppervlakkig gezien – dwarsdoorsnede van de jonge mannelijke bevolking qua etnische achtergrond, kledingstijl en haardracht; de helft heeft een baard. Naast de deur hangen twee grote witte vellen papier, volgeschreven met tientallen maatschappelijke normen van Mannelijkheid en van Vrouwelijkheid.

Vrouwelijk: Zacht, lief, netjes, langdradig, hormonen, ongemakkelijke kleding, schoonheidsideaal, body shaming, menstruatie, kwetsbaar, onderdanig, slachtoffer, machteloos, keuken, zorgzaam, emotioneel, daar moet een piemel in…

Iza Awad.

Mannelijk: Seksbelust, eenzaam, broek, agressief, , geweld, bazig, 6-pack, ‘mannengrappen’, kort haar, bier(buik), 40-urige werkweek, vechtsport, sterk, dominant, ceo, nonchalant, niet huilen, saai, oplossingsgericht, gamen, porno, geen zwangerschapsverlof…

Deze inventarisatie leidde tot veel emoties in de groep, vertelt Iza Awad. Het maakte in één klap duidelijk hoezeer mannen en vrouwen gevangen zitten in een keurslijf van door de samenleving opgelegde eigenschappen. Stereotypen waar de deelnemers aan het trainingsweekend zich niet in herkennen. Zo vindt Iza het lastig dat je als man geacht wordt je gevoelens voor je te houden.

Arnoud is naar Brabant afgereisd omdat hij zich door #MeToo bewust is geworden van de omvang van geweld tegen vrouwen en daar iets tegen wil doen. ‘Ik schrok toen ik zag dat ook vriendinnen de hashtag deelden. Dus ook zij. Seksueel geweld is puur onrecht.’ Hij is gaan inzien hoe normaal mannen het vinden om vrouwen op straat na te fluiten en in het uitgaansleven ongevraagd aan te raken. Hoe mannen onderling vrouwen naar beneden halen, onder het mom van een ‘grapje’. In dat gedrag ligt de kiem van geweld, denkt hij. Hij doet zelf niet meer mee aan die flauwe grappen. De volgende, lastige stap is hoe vrienden zover te krijgen dat ook niet meer te doen. Dat is wat hij zichzelf heeft opgedragen. Maar hij wil niet de moraalridder uithangen. Hoe pak je dat strategisch aan? Nu weet hij het: niet afzeiken, dat werkt averechts, maar de discussie aangaan: ‘Hé, waarom zeg je dat? Ik vind het niet grappig.’

Arnoud Koudijs.

Iza hoopte er in Biezenmortel achter te komen waarom geweld tegen vrouwen überhaupt wordt gepleegd. Hij snapt daar helemaal niets van. Hij vertelt dat hij als kind van een Egyptische vader en een Nederlandse moeder in zijn jeugd vaak in Egypte kwam en daar geconfronteerd werd met de agressie van mannen als zijn moeder een auto bestuurde. ‘Alleen al die woedende blikken. Ze moest het raam dicht doen anders werd het gevaarlijk.’ Een antwoord op zijn vraag heeft hij niet gekregen. ‘Het gaat er ook om wat je ertegen doet.’ Iza denkt dat mannen hun gedrag zullen veranderen als ze worden verleid uit hun comfortzone van machoverdrag te treden. ‘In elke man zit een klein hartje dat we moeten openbreken.’ 

De laatste opdracht deze zondagmiddag is in een kort filmpje Het Grote Inzicht van dit trainingsweekend samenvatten. Iza loopt met Bas en zijn smartphone de kloostertuin in. Ze zijn het snel eens: ‘Ik vind dat elk mens, ook vrouwen, zonder angst over straat moet kunnen. Vrouwen zijn meer dan nodig in onze maatschappij.’

De schemering valt als het tijd is om de zitting op te heffen. De motoren van de taxi’s draaien. Maar eerst verzamelen de 21 mannen zich om een vuurplaats. De twee vellen papier die eerder zoveel reuring teweeg brachten worden omhoog gehouden. Voordat de vlam erin gaat zegt een deelnemer plechtig: ‘Wij zijn het niet eens met deze stereotypen en daarom gaan we ze nu ritueel verbranden.’

Het is een begin.

Exit stereotypen.