De moordlustige dictator vs. de maffe twitterkampioen: wie krijgt de Nobelprijs voor de vrede?
De kans dat Donald Trump in oktober de Nobelprijs voor de Vrede wint wordt sinds maandag door de bookies van Ladbrokes hoog geacht: een pond inzet wordt beloond met tien pond uitbetaling mocht Trump inderdaad worden uitverkoren. Alleen het duo Kim Jong-un (dictator van Noord-Korea) en Moon Jae-in (president van Zuid-Korea) staat hoger. Beter kan het razende tempo van de mondiale politieke ontwikkelingen niet worden geïllustreerd.
Trump was zaterdag in een voorstad van Detroit, Michigan, toen de toehoorders opeens 'Nobel! Nobel! Nobel!' begonnen te scanderen. Gisteren, nadat Republikeinse politici hadden laten weten dat de Vredesprijs voor Trump inderdaad een goed idee was, schaarde ook Moon zich achter het idee - erg sportief als je zelf ook in de race bent.
Het is nog een beetje prematuur, de vrede tussen de Korea's moet nog worden getekend. Maar dat Kim en Moon vorige week met elkaar spraken en gezellig dineerden, wordt al als Vredesprijswaardig gezien - en dat is, gezien waar we vandaan komen, ook niet zo vreemd.
In november dreigde Kim nog dat de atoomknop altijd op zijn bureau stond, waarop Trump twitterde dat die van hem veel groter en krachtiger was 'en mijn knop werkt!' Kim noemde Trump een geestelijk gestoorde sufferd, waarop Trump terugsloeg met 'Lil' Rocket Man' en 'zieke puppy'. Bovendien beloofde Trump dat hij Noord-Korea zou treffen met nog niet eerder vertoonde 'fire and fury'. Maar dat waren dus inleidende vredesonderhandelingen.
Bigger-than-lifekarakters
En nu krijgen we dus binnen enkele weken de grote ontmoeting tussen Trump en Kim. Gezien de historische achtergronden van het conflict en de bigger-than-lifekarakters die aan tafel zullen schuiven, gaan we een nog niet eerder vertoond politiek superspektakel meemaken, de moordlustige dictator vs. de maffe twitterkampioen.
Waar is nog onduidelijk, ook daar kan nog op worden gewed. Aanvankelijk waren Singapore en Mongolië favoriet, maar gisteren twitterde Trump dat de plek waar Moon vorige week met Kim sprak hem ook wel wat leek, het Vredeshuis tegen de gedemilitariseerde zone in Panmunjon. Trump denkt in fotogenieke decors, en dan zijn de locaties van M.A.S.H. beter dan het standbeeld van Dzjengis Khan in Ulaanbaatar. De voorkeur van Kim is onbekend, maar vermoedelijk zou hij het liefst afspreken in Zwitserland omdat hij sinds zijn kostschooltijd in dat land dol is op rösti en verslaafd aan emmentaler.
Voorlopig is het nog even de vraag of Kim het allemaal meent en opeens echt vrede wil of dat hij bezig is met een ingenieus diplomatiek spel dat de VS en Zuid-Korea uit elkaar moet drijven en de sancties tegen zijn land moet verlichten - zonder dat hij zijn levensverzekering (de atoomraketten) moet inleveren.
Kapsels
Kim die de tijd in zijn land weer een half uur vooruitzet met de woorden 'waarom beginnen we niet met de hereniging van onze klokken' - teksten die zich niet laten verzinnen. De schitterende duiding van het diner van Kim en Moon van onze correspondent Jeroen Visser was nog maar het begin - ik hoop op politiek-filosofische analyses van de kapsels van Kim en Trump.
Trumps voorganger Obama ontving in 2009 om onduidelijke redenen de Nobelprijs voor de Vrede. Trump zou er de Trumptower, Melania en zijn beide pinken voor geven.
Trump en Kim samen in Oslo voor de Nobelprijs. Het is nog een volkomen absurd beeld, maar absurde beelden hebben steeds vaker de neiging werkelijkheid te worden.