Dit aandachtszieke beestje is dé eekhoorn van Central Park

Aan het begin van Central Park in New York zit een eekhoorn, en dat is op zich niet zo gek, want in New York stikt het van de eekhoorns, maar deze eekhoorn maakt er echt een heel ding van. Van het eekhoorn-zijn.

Mocht u binnenkort naar New York gaan: hij zit, als je het park inloopt bij de ingang bij 6th Avenue, links langs het pad, bij de derde of vierde boom.

Wij hadden eerst niet door dat het een aandachtszieke eekhoorn was, dus wij heel zachtjes naar hem toe sluipen, ‘owww’ en ‘awww’ zeggen, nog dichter bij hem gaan staan, foto’s van hem maken; daarna gingen we op een bankje dicht bij hem zitten om uit te rusten van onze wandeling door de stad.

De eekhoorn bleef vlak bij het pad staan, bij die boom. Daar kwam alweer een nieuw setje toeristen aan. Naar de eekhoorn toe sluipen, nog dichterbij durven komen omdat hij niet schuw bleek te zijn, foto’s maken, naast hem staan, met hem poseren. En de eekhoorn maar schattige dingen doen, zoals knabbelen aan een noot, zijn hoofdje snel heen en weer bewegen en wiebelen met zijn staart.

De toeristen waren tevreden. Ze liepen door. En zo het ging steeds. Elke keer kwam er weer een groepje toeristen aan die stopten bij de eekhoorn, wat leuk, een eekhoorn meteen aan het begin van het park, kom, we maken foto’s van hem en zeggen owww en awww.

Wij zaten nog steeds op het bankje en ik had die eekhoorn ineens helemaal door. In Central Park heb je honderden eekhoorns, misschien duizenden, dus als je het middelpunt van de aandacht wilt zijn, moet je aan de zuidkant gaan zitten, meteen bij de ingang van het park je shine pakken. Dat had hij feilloos door.

Ik kan de gedachten van eekhoorns niet lezen, maar na hem een tijdje geobserveerd te hebben, had ik wel ongeveer door hoe hij zichzelf zag: als de ambassadeur van Central Park. Ik, dacht hij, ik ben die ene eekhoorn van wie iedereen een foto maakt. Ik duik op in menige Facebook- en Instagramfeed. Die eekhoorn? Ja, dat ben ik. C’est moi. Dé eekhoorn.

Al die iconische New Yorkse dingen – de deli waarin Meg Ryan naspeelde dat ze klaarkwam in When Harry Met Sally, de voordeur van het huis van Carrie van Sex and the City, Trump Tower, het schaatsbaantje, gele taxi’s, hotdogkraampjes, rook die uit de straat komt, het Vrijheidsbeeld, en ja, gewoon heel Manhattan zelf, als skyline zijnde – al die dingen had die eekhoorn in beschouwing genomen en toen had hij geconcludeerd dat er nog geen iconische eekhoorn was. En dat was híj geworden. Hij was in dat gat gesprongen. Op die manier, hoor je altijd in Amerika, moet je je droom najagen.

Toch wel respect voor.