Nederlands-Marokkaanse vrouw beschuldigd van kindermishandeling bij uitdrijven djinn

Het is, voor zover bekend, voor het eerst dat een Nederlandse rechter zich over een ontspoorde djinnuitdrijving buigt. Ook in Nederland geloven veel moslims in deze onzichtbare wezens uit de Arabische cultuur die volgens de Koran zijn geschapen uit rookloos vuur. 

De moeder zou de handen van haar zoon in de oven hebben gehouden en met wattenstaafjes in zijn oren hebben gepeurd, met een gehoorbeschadiging tot gevolg. De jongen is in augustus 2016 uit huis geplaatst en woont bij een pleeggezin.

Niet opzettelijk pijn gedaan

De vrouw zegt dat ze heeft geprobeerd de djinn uit haar zoon te drijven, maar dat ze hem niet heeft mishandeld. Volgens haar advocaat Anis Boumanjal was de moeder alleen bezig haar zoon te genezen. 'Bij een mishandeling doe je iemand opzettelijk pijn, dat is hier niet het geval.'  

Om ook de strafrechter bekend te maken met de beleving van djinns door veel moslims, gaat advocaat Anis Boumanjal de rechtbank vragen een antropoloog op te roepen als getuige-deskundige. 'Dit is van belang nu mijn cliënte stelt dat als zij al pijn en letsel heeft toegebracht aan haar kind, dat het gevolg is geweest van de behandeling om de djinn uit te drijven', zegt Boumanjal. 'Zij heeft in haar wanhoop om de djinn te verdrijven alle mogelijke middelen aangegrepen, met als doel haar kind weer beter te krijgen.'

Lees hier het verhaal van de verdachte

De djinn heeft haar leven verwoest. De geest die bezit nam van haar inmiddels 9-jarige zoontje Anouar, heeft haar alles afgenomen wat haar lief is, daar is de 39-jarige Amina van overtuigd. (+)

Buitenland

Het Hof in Antwerpen veroordeelde in 2016 een islamitische djinnuitdrijver tot tien jaar cel voor de dood van een 18-jarig meisje met een moslimachtergrond. Het lesbische meisje zou volgens haar ouders bezeten zijn en werd overgoten met kokend water. In Marokko is het vaker gebeurd dat een patiënt de djinnuitdrijving niet heeft overleefd of daar gehavend is uitgekomen. In Nederland zijn tot dusver geen excessen bekend.

Wel horen hulpverleners soms schrijnende verhalen van patiënten die met brandwonden terugkomen na een djinnuitdrijving in Marokko. Of bij uitdrijvers zijn geweest die honderden euro's vergoeding vroegen. 'Ik adviseer mijn cliënten om dit niet in Marokko te doen, dat kan heel heftig zijn', zegt therapeut Nadia el Wahabi van GGZ-organisatie Indigo. 'Ik heb een vrouw bij me gehad die door haar man werd geslagen maar dacht dat die er niets aan kon doen omdat hij bezeten was door een djinn. Ik heb gezegd dat ze gewoon aangifte moest doen.'

Psychische problemen

GGZ-instellingen en behandelaars zijn zich er steeds meer van bewust dat veel patiënten met een moslimachtergrond denken dat een djinn de oorzaak is van hun psychische problemen. Zij werken daarbij soms samen met imams of islamitische geestelijke verzorgers. De behandeling is effectiever als de patiënt het gevoel heeft dat zijn verhaal over djinns serieus wordt genomen door de behandelaar.

Uit onderzoek blijkt dat 60 tot 80 procent van de patiënten met een moslimachtergrond met een psychose denkt dat djinns erbij betrokken zijn. Inmiddels is volgens hoogleraar klinische pathologie Jan Dirk Blom 'de djinn ingeburgerd geraakt in de ggz', in elk geval in gebieden met veel bewoners met een niet-westerse achtergrond.

'Wij halen soms de imam de spreekkamer in en betrekken de islamitische geestelijke verzorger', zegt psychiater Anne-Marie van Dam van de Amsterdamse GGZ-organisatie Arkin. 'Een behandelaar moet aansluiting zoeken bij wat de cliënt vindt, anders heeft de behandeling geen zin. Het helpt dan als de imam zegt dat er geen djinn in het spel is.'

Islamitisch geestelijk verzorger Jamila Zacouri werkt twee dagen per week voor GGZ-instelling Parnassia. Van de tien cliënten die ze gemiddeld per week spreekt, speelt bij ongeveer de helft een djinn een rol. Zij werkt samen met de psychiater. 'Mensen die stemmen horen, zoeken naar oorzaken', zegt Zacouri. 'Ik praat met hen welke Koranverzen ze kunnen reciteren. Ik waarschuw hen voor extreme uitdrijvingen, die niet islamitisch zijn. En ik leg hun uit dat ook als ze naar een imam gaan voor een uitdrijving, ze gewoon hun medicijnen moeten blijven slikken.'  

Volgens hoogleraar strafrechtfilosofie Jeroen ten Voorde van de Rijksuniversiteit Groningen is er ook sprake van mishandeling als de moeder goede intenties heeft gehad. 'Djinnuitdrijvingen met behulp van geweld waardoor een ander pijn of letsel krijgt, zijn niet gerechtvaardigd. Dat de betrokkene dat zelf anders ziet, zal dat niet anders maken.'  

Advocaat Boumanjal vindt zijn redenering 'te kort door de bocht'. 'In het recht is het toebrengen van pijn en/of letsel pas een mishandeling als er geen rechtvaardigingsgrond voor is, dus als er geen goede reden is voor het toebrengen van pijn en letsel. Neem bijvoorbeeld het piercen van de oren, tatoeages en de jongensbesnijdenis. Daarvan heeft de Hoge Raad bepaald dat dit geen mishandeling is ondanks dat er sprake is geweest van pijn en letsel bij het kind. Wanneer iets een goede reden is, is helaas niet terug te vinden in de huidige stand van de rechtspraak.'