Mediaoptredens, ze kunnen zomaar je ondergang betekenen in Den Haag

Annette Nijs stapte in 2004 op als VVD-staatssecretaris van OCW, na bijna een jaar gediend te hebben in het tweede kabinet-Balkenende. Nieuwe Revu interviewde de staatssecretaris, die minister Van der Hoeven van Ondewijs in het blad beschuldigde van politieke spelletjes en haar een gebrek aan vertrouwen verweet.

Van oud-PvdA-leider Job Cohen en oud-minister Ella Vogelaar zou je kunnen zeggen dat een gebrekkig mediaoptreden en krampachtige omgang met de pers er mede toe hebben geleid dat hun positie onhoudbaar werd. Vogelaar werd vooral beroemd door de consequente weigering te antwoorden op vragen van GeenStijl-verslaggever Rutger Castricum, en kwam daarvoor in opspraak omdat zij en collega-minister Jacqueline Cramer een PvdA-media-adviseur voor 187,50 euro per uur inhuurden om een mediaboodschap beter te verkondigen. Vogelaar kondigde in november 2008 haar aftreden aan, nadat de partij het vertrouwen in haar had opgezegd. Job Cohen besloot in februari van dit jaar op te stappen om dat hij 'er onvoldoende in [is] geslaagd om in de politieke en mediawerkelijkheid van 'Den Haag' de weg naar deze fatsoenlijke samenleving geloofwaardig over het voetlicht te brengen.'

Pim Fortuyn behaalde in 2002 als lijsttrekker van Leefbaar Rotterdam een zelden eerder vertoonde zege bij de gemeenteraadsverkiezingen in die stad. Maar toen was hij net teruggetreden als lijsstrekker van de landelijke Leefbaar-partij, nadat hij in februari in een interview met de Volkskrant zei de islam 'een achterlijke cultuur' te vinden, en te pleiten voor afschaffing van artikel 1 van de Grondwet. Fortuyn richtte zijn eigen partij op, maar zou als lijsttrekker nooit deelnemen aan de landelijke verkiezingen, omdat hij werd vermoord in mei 2002.